Boek: Jo Nesbø - Het pantserhart
Hole is de naam. Harry Hole. Lang, mager, alcoholist, gokker, onverschrokken, briljant inspecteur en daardoor voor de achtste keer de hoofdrolspeler in een boek van Jo Nesbø.
Kat en muis
In Het pantserhart wordt Harry Hole uit de destructieve roes gehaald waarin hij verzonken is na het oplossen van zijn laatste grote zaak, die ook zijn relatie kapot heeft gemaakt. Daarvoor moet Kaja Solness van de afdeling moordzaken in Oslo hem wel eerst uit Hongkong halen, waar hij anoniem erop los gokt en drugs gebruikt. Met enige tegenzin begint Harry aan een zaak van twee op identieke wijze vermoorde vrouwen, waar al snel een derde vrouw aan toegevoegd wordt. De moordenaar lijkt bij elke moord meer plezier te krijgen in zijn spel en vermoordt zijn slachtoffers op steeds gruwelijkere sadistische wijze. Het spoor van de moordenaar leidt Harry en zijn team van Oslo naar Afrika, naar verdachte berghutjes in de sneeuw en terug, waarbij steeds onduidelijk is wie wie nu op de hielen zit. Wanneer er dan eindelijk een verdachte opgepakt wordt, blijkt de bestaande theorie die tot de arrestatie heeft geleid niet volledig op waarheid berust en is alles een stuk complexer dan gedacht.
Koelbloedig
Door die complexiteit heeft het boek zijn omvang van meer dan 600 pagina’s ook wel nodig. Wie nu terugdeinst uit angst voor ellenlange dialogen of verzande situaties, loopt een goed geschreven en uiterst spannend boek mis. Het verhaal verslapt geen moment en het is de lezer dan ook geraden om dat ook niet te doen, omdat de draad anders gemakkelijk wordt kwijtgeraakt. Elke bladzijde die omgeslagen wordt kan een nieuwe, onverwachte situatie of relatie bevatten, die enkele hoofdstukken later weer heel anders blijkt te liggen. Nesbø weet de lezer goed op het verkeerde been te houden door de oplossing steeds voor de neus te houden, maar het dan net weer even anders te laten liggen dan gedacht. Door zijn zelfdestructieve karakter is Harry Hole een personage om van te huiveren en te houden, soms moeilijk te begrijpen en dan weer logisch te volgen. Ondanks dat er al zeven eerdere delen met Hole in de hoofdrol zijn verschenen, is Het pantserhart prima op zichzelf te lezen. De verwijzingen naar het vorige boek verklaren zichzelf later in het verhaal, waardoor het niet storend is. Het is voor de feeling met Harry wel aan te raden de eerdere delen ook te lezen, maar als je dat al niet gedaan hebt krijg je daar vanzelf behoefte aan na het lezen van deze pageturner.
