Theater: Bert Visscher - Afijn (try-out)
Voor als het je nog niet is opgevallen: het is koud buiten. De hele dag achter de pc of voor de tv hangen is ook niet alles, dus wat afleiding is welkom. Maar wat kun je doen zonder dat je het koud krijgt? Waar is het warm en kun je ook nog afleiding krijgen? Oplossing gevonden: Bert Visscher met zijn try-out van de voorstelling Afijn. Was het wat?
Na een vuurtoren, hoerenhuis, verlaten station of oude mijn, heeft Visschertje nu een eigen ijsbaan. Aangepast aan de plaats waar de voorstelling speelt, probeert Bertje er voor te zorgen dat de Olympische Winterspelen van 2018 naar zijn schaatsparcourtje 'De Zwarte Gleuf' komt. Bert wil alles gereedmaken voor de keuring, maar hij komt er achter dat er meer bij komt kijken dan alleen een kraampje en het klaarmaken van een ijsbaantje. Het aanhouden van een lokale sponsor, het maken van een goed curling- en bobsleeteam en het verbouwen van het gehele gebied: Bert ziet het helemaal voor zich. Maar kan hij de keuring doorkomen en de OS naar zijn baantje halen?
Bert, JA!.....Nee, toch niet.
Bert heeft een hoop uitdagingen om aan te gaan hier in Dronten. Niet alleen zit zijn nieuwe programma nog in de testfase; Visscher kampt ook nog eens met een lichte beenblessure na een eerdere val van het podium. Voeg er nog een verkoudheid aan toe en je kan begrijpen dat het een lastige situatie was voor De Vis. Pas na een matige eerste helft knalt Bert toch flink de tweede helft in. Hier is merkbaar waar hij goed in is, namelijk het absurde. Aparte situaties in de Media Markt en een kabelloze huiskamer door orders van 'Mevrouw Mussolini Visscher' zijn hilarisch...totdat het zoveelste opsomminglijstje voorbij komt. Dit soort reeksen zijn veelal open deuren en wel leuk om aan te horen, maar zeker gezien de flauwheid niet de hele tijd of voor lange duur.
Ook zijn in mijn ogen de bijrollen weer behoorlijk achtergesteld. Waar de postbode in Geluk Zit In Hele Grote Dingen meer zorgde voor afleiding dan echt een serieuze rol vervulde, is dat nu anders. Twee Roemenen die Bert helpen de ijsbaan te runnen en te beschaatsen worden in vernederlandst Engels continu afgezeken. Echt een toevoeging tot het 'verhaal' hebben ze niet, zeker niet aangezien de twee een enorm hoog slapstickgehalte hebben.
Hergebruik
De nieuwe theatervoorstelling Afijn kan het niveau van de oudere voorstellingen niet halen. Het mag dan wel een try-out zijn, de ervaring leert dat er niet al te veel wordt aangepast. De try-out van de vorige show, Stoffe Jongens, vertoonde weinig verschil met de uiteindelijke versie die op dvd verscheen in oktober vorig jaar. Heel erg veel grappen zijn gebaseerd op of gewoonweg gerecycled uit oudere voorstellingen. Zo komt Bert terug als een 'docent' zoals we hem kennen van de bloemschikken-act. Als tijdelijke kok van de vreetkeet legt hij uit hoe walgelijk biologische maaltijden zijn, met het nodige gesloop en gemolesteer van groente. Ach, het is grappig, maar als je Bert kent weet je dat dit een erg makkelijke sketchrecycling is. Dan heb ik de terugkerende, zeer drukke oorlogsveteraan nog niet genoemd, die nu kan schaatsen en aan de Elfstedentocht heeft meegedaan.
Even eerlijk
Het is misschien niet eerlijk de show te beoordelen als je eerdere optredens van Bert hebt gezien. Voor de nieuwe theatergangers is de show Afijn een chaotische, drukke vrolijkheid met leuke punchlines en een leuke setting. Ook zijn er volop typetjes en meer dan genoeg 'verhaalonderbrekingen' om je continu van slag te brengen. De grappen zijn hier en daar wel flauw, maar voor een avondje makkelijk vermaak is het wel leuk.
Visscher-fans worden wel enigszins teleurgesteld. Het is echt meer van hetzelfde, maar dan een tandje minder. Het is net alsof je van een koude kermis thuiskomt, waarbij de kermis vroeger een stuk leuker en warmer was.
