Interview: 2 Door Cinema Club

De synth-pop band Two Door Cinema Club uit Ierland stond zaterdag voor een uitverkochte Melkweg in Amsterdam. FOK! ontmoette de drie heren vlak voor het optreden in de Melkweg. In de gang bij de kleedkamers leidde de rookgeur mij richting de heren die in de gang stonden. Kevin Baird, de bassist, was duidelijk het meest aanwezig/enthousiast van de drie. Daarnaast stond Alex Trimble, de zanger/gitarist, tegen de muur geleund met aan zijn rechterhand een dame. En tot slot hadden we nog de gitarist, Sam Halliday, die enigszins verlegen overkwam. We deden het interview in de kleedkamer op de bank.

Eerst wordt iedereen even weggestuurd waarna ik mijn eerste vraag stel: een simpele 'Hoe gaat het?'. Alle drie geven ze ook een simpele 'Goed' terug. Nu we over dat onderwerp gerustgesteld zijn, hebben we het over de band. Want hoe is de band eigenlijk ontstaan? Dat legt Sam even in het kort uit. 'We hebben elkaar voor het eerst ontmoet toen wij veertien jaar waren op high school. Toen speelden we al vaak gitaar en we hielden van dezelfde muziek. Dus de band was al opgericht toen we iets van vijftien jaar waren. Toen we zeventien waren gingen we touren. En nu zijn we 21 jaar en staan we hier.'

Maar ze hebben wel netjes hun opleiding afgemaakt, zo licht Kevin toe. 'We zijn niet naar de universiteit gegaan, maar we hebben wel school afgemaakt. We hadden dus een band waarmee we gingen touren en pakten deze kans. En het heeft zijn vruchten afgeworpen.' Terwijl ik vraag waar de naam van de band eigenlijk vandaan komt, kijken Kevin en Sam elkaar aan in afwachting van wie de vraag nou gaat beantwoorden. Uiteindelijk neemt Kevin het woord. 'We zaten dus een beetje te kijken wat voor naam we dus zouden kunnen nemen. Sam kwam met Two Door Cinema Club aanzetten, die naam vonden we eigenlijk allemaal wel leuk en grappig. Toen we vroegen waar het vandaan kwam, was het dus omdat we vlakbij een theater zaten dat de naam 'Tudor' heeft en Sam dacht dus altijd dat het 'Two Door' heette, dus het was eigenlijk meer als grap. Maar nu is het ineens niet meer grappig, maar gewoon onze naam.'

Vorig jaar hebben ze hun eerste album Tourist History uitgebracht. Ik stoor Alex met deze vraag terwijl hij druk met zijn iPhone bezig is en met zijn handen drumt op de tafel voor hem. 'Toen we zeventien waren, begonnen we met schrijven en daar zijn we eigenlijk drie jaar mee bezig geweest. Totdat we in de studio terechtkwamen. We pikten gewoon onze favoriete tracks uit alle geschreven songs van de afgelopen drie jaar. En die hadden we opgenomen. Het was ook onze eerste keer in een echte studio. Het was allemaal erg spannend.'

Uiteindelijk is de single Something Good Can Work ingeslagen als een bom. Het gaf de band een grote boost en bracht hen waar het nu is, een van de vele uitverkochte zalen. Kevin legt uit hoe het zo heeft kunnen gebeuren. 'Het is eigenlijk zo gegaan dat we overal speelden, we speelden ook hier op London Calling in Paradiso en hopen dat mensen onze muziek leuk vinden. En de zalen werden maar steeds groter en groter.' Waarna Sam toevoegt: 'Dit is onze vijfde keer in Amsterdam, bijvoorbeeld. We geven daarbij ook veel interviews, zoals nu. En we hopen gewoon dat meer mensen onze muziek leuk vinden.'

Als ik vraag welke track voor hen het meest speciaal is, valt er een grote stilte. Sam en Kevin denken hard na. Kevin geeft het verlossende antwoord: 'Als ik er een zou moeten kiezen, dan zou het You Are Not Stubborn zijn. Pas toen we het gingen opnemen en daardoor alles bij mekaar kwam werd het een mooie track. Ik vind hem gewoon mooi.'

Op het album Tourist History staat een kat afgebeeld waarover het logo van de band staat met de twee O's precies over de ogen van de kat. Dit enigszins opmerkelijke artwork maakte me nieuwsgierig naar waar deze vandaan komt. Sam legt het uit: 'We waren aan het kijken naar designs. Mensen stuurden ons van alles op. We hebben gewoon een maand lang gehad dat we er gewoon geen één leuk vonden. Totdat een vriend, die ook onze video voor de single I Can Talk heeft opgenomen, met een aantal designs kwam. Daarbij zat dus ook een foto van een kat waar we meteen verliefd op werden. Toen die vriend vroeg of we die kat mooi vonden, zeiden we alledrie volmondig 'Ja'. Maar persoonlijk hou ik echt niet van katten, ik haat ze. Maar die foto vond ik gewoon mooi.'

Terwijl ik de volgende vraag stel, introduceer ik deze met dat ik hen een tijd geleden heb zien optreden, tijdens London Calling, in Paradiso en dat ze een laptop gebruikten voor de beats en drums. Kevin zegt direct, 'Zo, dat is wel erg lang geleden'. Maar nu touren ze met een drummer, waarom hebben ze die uiteindelijk wel meegenomen? 'Toen we in dat soort grotere zalen gingen spelen, realiseerde we ons eigenlijk dat het met de laptop niet echt werkte. We hebben het er toen over gehad om er een drummer bij te nemen. We hebben wel nog steeds de laptop erbij, maar die gebruiken we meer voor erbij. Maar een drummer brengt toch weer een extra dimensie mee. Soms hadden we iets in gedachten wat we gewoon niet zo kregen met de laptop.'

Tot slot hebben we het over de toekomstplannen van de heren. Deze licht Kevin toe: 'We touren nog twee weken in Europa en Ierland. Dan hebben we voor de kerst nog wat shows. Dan hebben we tweeënhalf tot drie weken voor onszelf, daarna gaan we weer wat touren. Daarna gaan we ons volledig op het nieuwe album focussen.' En over het nieuwe album zegt Kevin het volgende: 'We hebben wat ideeën voor het album, maar nog weinig tijd gehad om echt dingen af te maken. Er is wel al een track af, genaamd Hot Chick, daar zijn we wel erg enthousiast over. We gaan deze vanavond tijdens de show spelen.'