Mafia 2

Gespeeld op de PlayStation 3
Ook verkrijgbaar op de Xbox 360 en de PC. 

Drank, vrouwen, tommy guns en nette pakken, het leven van een Made Man in een notendop. Ze leven gewelddadig en sterven nauwelijks een natuurlijke dood. In Mafia 2 gaan we terug naar de jaren 40 en de jaren 50 om met Vito Scaletta het leven van een maffioso te beleven. Het origineel werd enorm goed ontvangen en deel twee schept dan ook hoge verwachtingen. De brandende vraag is dan ook of Mafia 2 alle commotie waar kan maken.

My name is Vito...
Vito Scaletta is nog maar een kleine jongen als hij met zijn ouders en zusje vanaf Sicilië naar de metropool Empire Bay in de VS emigreert. De American Dream blijkt niet zo rooskleurig als gedacht en Vito en zijn beste vriend Joe plegen lichte criminele vergrijpen om de dagen mee door te komen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt Vito opgepakt en uitgezonden om Italië te helpen bevrijden. Tijdens de uitzending beleef je een tutorial in een leuke context. Aan het eind van de tutorial raakt Vito gewond en wordt hij teruggestuurd naar de VS. Hier begint het leven van Vito Scaletta pas echt. Het verhaal is een van de hoogtepunten van de game en alles is zeer geloofwaardig. Vito is in de oorlog bijvoorbeeld gewend geraakt om te moorden, dus heeft Vito geen problemen om moorden te plegen voor de maffia. Je begint met kleine klusjes, zoals verkopen van gestolen coupons, maar langzamerhand werken Vito en Joe zich verder de maffia in. In het verhaal zien we ook de bruutheid die de maffia niet schuwt. Pistolen worden in monden gestoken, mensen worden gemarteld of op gruwelijke wijze geëxecuteerd. Het verhaal kent enkele plottwisten en het draagt bij aan de spanning in de game. Vooral het einde kent een twistpunt waar je nog even van zal slikken.

Het verhaal wordt voornamelijk verteld in de cutscenes die van hoog niveau zijn. De stemmen zijn namelijk niet los ingesproken, maar in de studio zijn de stemacteurs bij elkaar gezet en ze voerden een echt gesprek. Hierdoor komen de filmpjes realistisch over. Ook wordt er veel verteld in de autoritten die je van hot naar her maakt. De radio helpt ook mee in de algehele sfeer. De muziek brengt je terug in de tijd, je hoort berichten over je laatste misdaad en personages houden je tegen als je een leuk nummer wil veranderen. Maar niet alleen de stemmen zijn goed, grafisch zijn de cutscenes ook een staaltje sterk werk. Emotie is goed te herkennen in de filmpjes en helpt om een band op de bouwen met de personages. Jammer is dan weer dat in Empire Bay er soms wat lelijke gebouwen met kartelrandjes zitten, maar over het algemeen is de game grafisch prima.

... and i live Empire Bay
Empire Bay is een levende stad met een oog voor detail. Een grote fout is dat veel mensen denken dat Empire Bay een speeltuin is waar van alles te doen is. Dit is een misvatting, het dient als ondersteuning voor het verhaal, er is namelijk bar weinig te doen. Meer dan wat winkels overvallen, wat kleren kopen en rondrijden zit er niet in. Dit gezegd maakt het nog geen straf om in Empire Bay te vertoeven. De stad leeft en mensen op straat doen hun eigen ding. Soms zie je enorm leuke details, zoals een echtpaar dat met pech aan de kant staat. De vrouw loopt aan een stuk door te klagen terwijl de man de motor probeert te repareren. Ook een leuk moment is dat als Vito uit zijn appartement loopt er muziek te horen is over de hele gang. Mensen staan voor de deur van de herrieschopper te kloppen en te klagen. Dit soort details dragen bij aan de geloofwaardigheid van de metropool. De game zelf is ook zo lineair als het maar kan, de ontwikkelaars geven je weinig ruimte om zelf keuzes te maken. Vito vervult een missie, gaat slapen, en wordt gebeld om een volgende opdracht te starten. Alleen als je van A naar B rijdt is het mogelijk om tussenstops te maken, maar geen zorgen, vaak genoeg zal je in een auto stappen om een stukje te rijden.