Puzzle Chronicles

Puzzle Chronicles is van dezelfde makers als Puzzle Quest, en dat is in bepaalde onderdelen van het spel goed te merken. Zo is het spel wederom een mix tussen puzzelgevechten en RPG, en draait het weer om gekleurde blokjes. Het is echter een heel ander spel geworden, zo is er veel meer aandacht besteed aan het achtergrondverhaal, dat door middel van een soort stripverhaal tussen de verschillende puzzelgevechten door wordt verteld. Het draait erom dat de hoofdpersoon op de dag van zijn inwijding als warrior, samen met de rest van het dorp ontvoerd wordt om als slaven verkocht te worden. Gelukkig voor onze held ziet een tovenares in hem de ideale kandidaat om wat klusjes voor haar op te knappen en zij koopt hem op. In ruil voor die klusjes helpt zij hem de slavers te vinden zodat hij zijn dorpsgenoten kan redden.

De gameplay heeft meer diepgang gekregen en bestaat uit het voeren van 'gevechten' op een puzzelscherm. Deze beslaat twee helften, een voor jezelf en een voor je tegenspeler (bij singleplayer-gevechten de AI). Vanaf de beide zijkanten schuiven gekleurde blokjes, steeds in groepjes van drie, het speelveld binnen. Er zijn verschillende soorten blokjes, de bedoeling is de blokjes te draaien en slim te positioneren, de kleuren te combineren tot grotere groepjes van dezelfde kleur en ze vervolgens weg te spelen. Hiermee verzamel je ragepoints, als je er genoeg hebt kun je aanval doen waardoor de middenlijn opschuift richting je tegenstander. Heeft hij niet meer genoeg ruimte om zijn blokjes te manoeuvreren, dan heb je gewonnen. Het is echter wel wat ingewikkelder dan dat, zo zijn er ook allerlei bonusblokjes die extra schade doen of de ragepoints van je tegenstander vernietigen, jokerblokjes die voor elke kleur kunnen gelden en heb je de beschikking over een warbeast die in actie komt als je een bepaald aantal blokjes van een bepaalde kleur hebt weggespeeld. Je warbeast kun je sterker maken door het spelen van een Tetris-achtige mini-game. Voor elk gewonnen gevecht ontvang je geld, ervaringspunten en soms ook voorwerpen. Met de ervaringspunten kun je op vier vlakken de hoofdpersoon sterker maken, waardoor het lijntje bijvoorbeeld al wat verder naar rechts begint of je al wat ragepoints hebt bij aanvang van het gevecht. Met het geld kun je stukken uitrusting kopen. Die uitrusting komt dan weer van pas tijdens de gevechten, maak je een vierkantje van vier blokjes in dezelfde kleur, dan verandert dit in het voorwerp dat je 'equipped' hebt en speel je deze weg dan komt het in actie. Je kunt zo bijvoorbeeld tijdelijk onschendbaar zijn, een extra krachtige aanval doen of je warbeast extra snel 'opladen'.

De game bestaat uit een tiental locaties die weer onderverdeeld zijn in sublocaties. De hoofdpersoon loopt van sublocatie naar sublocatie om de verhaallijn te volgen. Op sommige sublocaties zijn sidequests te vinden of kun je door het spelen van een mini-game een dungeon unlocken waar je tegenstanders kunt bevechten om meer ervaringspunten te verdienen. Dit wordt op de kaart aangegeven door icoontjes zodat het altijd duidelijk is waar je nu naartoe kan (of moet). Vermeldenswaard is verder nog dat alle dialogen in het spel ingesproken zijn en dat de spannende soundtrack goed bij het spel past. Doordat er diverse moeilijkheidsgraden zijn in te stellen is het geschikt voor zowel casual spelers als gevorderden. De verschillende strategische opties zijn interessant genoeg om het spel lang boeiend te houden. Bovendien kun je veel verschillende soorten wapenrusting en extra's vinden. De hoofdpersoon is echter niet bepaald een sympathieke figuur waardoor je niet echt een band met hem opbouwt in het spel. Daarnaast zijn de laadtijden voor battles, bij het kiezen van het inventarisscherm en het openen van een nieuwe locatie aan de (erg) lange kant. Soms zit je een halve minuut naar vier gekleurde blokjes en doodshoofdjes te staren voor het gevecht dan eindelijk begint. Van het scherm wegkijken is ook niet echt een optie aangezien je dan kans loopt dat de tegenstander je alvast een paar slagen toebrengt als je net te laat terugkijkt. Bovendien, vooral als je wat sterker bent of een lage moeilijkheidsgraad hebt gekozen, kan het zo maar gebeuren dat het gevecht zelf korter is dan de laadtijd vooraf.

Vanuit het menu kun je ook een Quick Battle doen of de mini-games die je moet spelen om je warbeast sterker te maken of dungeons vrij te spelen, kiezen. Aangezien dit laatste om vrij simpele Tetris-varianten gaat is dit niet echt een heel interessante toevoeging. De multiplayer-optie hebben we wegens gebrek aan tegenspelers met dit spel niet kunnen uitproberen.

Conclusie

Puzzle Chronicles is een aardige puzzelgame. De gameplay is dieper dan je in eerste instantie denkt en blijft lang boeien. De irritant lange laadtijden en de onsympathieke hoofdpersoon zorgen er echter voor dat het niet de topper is die het had kunnen zijn als je bijvoorbeeld zelf een personage naar eigen smaak had mogen maken. Nu mag je hem nog net een eigen naam geven en de ervaringspunten naar eigen smaak verdelen, maar heel anders wordt het spel daardoor niet.