Film: The Box

Zou jij in ruil voor een miljoen dollar het leven van een onbekende met een druk op een knop durven beëindigen? Voor sommigen een zwaar moreel dilemma; maar voor velen zal het lonkende uitzicht van luxe en rijkdom uiteindelijk domineren over hun langzaam verwelkende gevoel voor compassie. Het echtpaar Norma en Arthur Lewis krijgt in The Box dezelfde kwestie voorgeschoteld wanneer er op een dag een mysterieus pakketje voor hun deur ligt. Erin bevindt zich een vierkant apparaat met daarop een onschuldig ogende drukknop. Diezelfde dag worden ze vereerd met een bezoekje van een oude verminkte man, Arlington Stewart geheten. Volgens zijn uitleg levert het indrukken van de knop miljoen dollar op, maar houdt het tevens in dat iemand elders een kopje kleiner wordt gemaakt. Deal or No Deal is er niks bij.

The Box filmposter


The Box is gebaseerd op een fictief verhaal door Richard Matheson, dat oorspronkelijk is bekroond met publicatie in de Playboy. Dit stukje proza, ook wel bekend als “Button, Button”, is later zelfs al eens verfilmd als aflevering van The Twilight Zone. Beide wijken behoorlijk af van de huidige verfilming. De gehele film is namelijk overgoten met een behoorlijk surrealistisch sausje. Niet verwonderlijk, als je nagaat dat de film geregisseerd en geschreven is door Richard Kelly, de man achter het befaamde Donnie Darko. Het is echter maar de vraag in hoeverre deze stijlkeuze verrijkend werkt in combinatie met het verhaal van Matheson. De aflevering van The Twilight Zone was een korte maar krachtige vertoning, die daarnaast vernuftig als morele eye-opener fungeerde. Het begin van The Box doet een remake van deze aflevering vermoeden, maar al vroeg in het verhaal ontaardt de film in een onsamenhangende surrealistische achtbaan. Er wordt mysterie gecreëerd dat verhaaltechnisch niet op een bevredigende manier wordt uitgewerkt en ontrafelt.  Geen moment benadert de film daardoor het niveau van een Donnie Darko. Nee, het doet meer denken aan een lange reeks krampachtige pogingen om een kort verhaal op te blazen tot volwaardig filmscript.

 

Arlington Stewart

Ondanks het verhaal dat niet helemaal lekker uit de verf komt, slaagt Kelly er in een uniek sfeertje te creëren. De manier waarop personages  zich gedragen en met elkaar interacteren geeft je als kijker het onderhuidse gevoel dat er vreemde dingen gaande zijn. Het is deze ambiance waarbij Kelly weer even laat zien wat hij in huis heeft, maar het weet het zwakke verhaal slechts ten dele te compenseren. De sfeer wordt niettemin kracht bijgezet door een paar uitstekende rollen. Met name de acteerprestaties van Frank Langella als de mysterieuze Arlington Stewart doen de film een hoop goed. Hij beschikt over het respectabele talent om bij de kijker gelijktijdig angst en sympathie los te maken. Een tweede noemenswaardige –maar kleine– rol is die van John Magaro als Charles. Deze jonge, veelbelovende acteur zet in één van de eerste scènes naadloos het stereotype akelige ‘creepy’ jongeman neer. Dit kan nog een grote naam worden onder de toekomstige badguy-acteurs. De daadwerkelijke hoofdrollen door Cameron Diaz en James Marsden weten dan weer minder te overtuigen. Dit lijkt overigens eerder te wijten aan de eendimensionaliteit van hun personages dan aan hun acteerprestaties.  

The Box

The Box is zonder meer een opzienbarende productie geworden. Richard Kelly weet zoals altijd een hoogsteigen draai te geven aan zijn film. De vraag of dit een draai in de goede richting is, is echter niet zo eenduidig te beantwoorden. Wat verhaalvertelling betreft vind ik deze versie persoonlijk een weinig tedere verkrachting van het origineel. De pracht daarvan schuilde juist in haar simpliciteit; een woord dat je onmogelijk in één adem kunt noemen met het werk van Kelly. De man had beter het verhaal van de grote boze doos kunnen laten voor wat het is, want het is duidelijk onverenigbaar met datgene waar hij goed in is: zijn kijkers een heerlijk surrealistische filmervaring bezorgen. Als totaalproduct wringt The Box dus behoorlijk, maar de bijzondere ambiance zal Kelly-adepten ongetwijfeld kunnen bekoren.