Demo: Dizorn
'Washed Away' en 'Epic Mega Lolz' zijn twee zelfgemaakte tracks van Hagelen. De eerste track is qua gitaarwerk aardig eentonig. Na een behoorlijk lange intro, waar telkens hetzelfde riff wordt gebruikt (wat overigens uit twee gitaren bestaat), schiet na een minuut het eentonige over in een rustige overgang die, wellicht met een tikkeltje meer pit, nog in een Metallica-song zou kunnen. Deels dan, want ook dit deel van het nummer is aan de eentonige kant. Ook het einde van de track is niet veel bijzonders. Het zijn namelijk de riffs die je aan het begin van de track hoort, maar dan verlengd en er wordt vaker aangeslagen.
By far is 'Epic Mega Lolz', een internetterm voor iets wat enorm geweldig is, het beste van de twee tracks. Het gitaarwerk is soepel en klinkt lekker ruig, zeker met de toevoeging van de (elektronisch gemaakte) drumpartijen. Naast enkele mainriffs en een zeer strakke bridge klinkt het totaalplaatje zeer goed. De solo die net over de helft van de track start klinkt iets minder strak gespeeld dan de rest van het nummer, maar het is zeker geen kwelling om naar te luisteren. Het zou qua totale sfeer ook goed in een videogame passen, op het moment van een aanval van een vijand of een andere spannende gebeurtenis.
Ik kan het (mede door dit geweldige bruggetje van videogames) niet laten; toch nog de covers langslopen. Ja, in de intro staat dat we er niet naar zouden kijken, maar wat zou het ook. Het is natuurlijk niet helemaal eerlijk om ze te bespreken, maar aan de andere kant is het wel weer een eigen visie op een nummer.
Naast de twee eigen nummers zijn ook de tracks 'Frog's Theme', 'Gerudo Valley' en 'The Trial' ingestuurd. Alle drie de tracks komen uit videogames, respectievelijk Chrono Trigger, The Legend of Zelda: Ocarina of Time en een game die ik niet zo snel kan plaatsen. Opvallend is dat de kwaliteit van de covers een stuk hoger ligt dan van de zelfgeschreven tracks. 'Frog's Theme' heeft van oorsprong al een lekker tempo, wat de gitaren van Hagelen perfect bij kunnen houden. Het gamegevoel blijft bij de cover ook goed hangen, iets wat ook bij het Zelda-nummer sterk overeind blijft. De track 'The Trial' heeft een zeer apart intro. Het voelt telkens weer alsof er een fout wordt gemaakt op de gitaar, maar dit hoort er gewoon bij. De track is lekker strak gespeeld, maar ook hier mist er een tempo en wellicht ook een lekkere drum-/baslijn, wat in 'Epic Mega Lolz' wel weer zit.
Jarno Hagelen begon met gitaar spelen, maar is niet veel later ook begonnen met drummen. Hij speelde in verschillende bandjes altijd als drummer, maar verder dan covers kwam hij niet. Er kwam een einde aan de muzikale carrière van Hagelen toen hij naar Amsterdam ging voor zijn studie. Tenminste, in de vorm van een band dan. In 2009 is het eenmansproject Dizorn begonnen en daar is Hagelen nu nog steeds mee bezig.
Persoonlijk denk ik dat er, mits het gitaarspel iets scherper wordt gespeeld, een goede muzikale toekomst voor Hagelen in het verschiet ligt. Ik ben benieuwd waar we hem gaan terugzien.
Label: Geen Releasedatum: Geen Waardering artiest:
De Last.fm-pagina van Dizorn
Muziekforum FOK!
