Film: Land of the Dead

Dennis Hopper is waarschijnlijk onlosmakelijk verbonden met een vroeger tijdperk. Zijn markante kop en zijn onveranderde sarcastische stem wekken nog steeds de associatie met de jaren '60, toen hij als maker van Easy Rider de stem van een generatie was.
George A. Romero mag dan tegenwoordig minder bekend zijn, ook hij heeft furore gemaakt enkele decennia geleden. Toen maakte hij zijn zombie-trilogie, bestaande uit The Night of the Living Dead (1968), Dawn of the Dead (1978) en Day of the Dead (1985). Elke latere zombiefilm zal altijd vergeleken worden met die drie, en dan met name de tweede en beste, Dawn of the Dead.
Vorig jaar verschenen zowel een remake daarvan als een parodie erop, Shaun of the Dead. Beide films waren succesvoller dan Romero's werk ooit is geweest, dus niet verrassend besloot Romero een weerwoord te geven.

Land of the Dead

Land of the Dead is een voortzetting van de bestaande trilogie. Eén groot verschil is dat de wereld in deze film niet langzaam wordt overgenomen door een onbekend virus, maar dat al jarenlang is. Hier en daar bevinden zich kolonies mensen die zich verschanst hebben en zo goed en zo kwaad als mogelijk hun leven leiden. Zo ook in Fiddler's Green, een stad gesticht om rijken een luxe leventje te bieden, afgesloten van de buitenwereld in een enorme wolkenkrabber. De straten daaromheen zijn sloppenwijken waar de armen vechten voor hun bestaan en hun zinnen verzetten met gokken, drugs en hoeren. Schepper van beide werelden is de steenrijke en gewetenloze Kaufman (Hopper).
Riley (Simon Baker) is de leider van een leger dat in opdracht van Kaufman de stad beschermt tegen de zombies erbuiten. Zijn tweede man Cholo (John Leguizamo) knapt daarnaast nog meer smerige klusjes op voor de grote baas en verwacht daar iets voor terug. Als Kaufman hem als dank probeert op te ruimen, keert Cholo zich tegen hem en wordt Riley ingeschakeld om hem terug te halen. Samen met de simpele maar nuttige Charlie en vechtjas Stack (Asia Argento) gaat hij op pad.

Land of the Dead

De film valt dus midden in een lopend verhaal, wat zorgt voor een hoger tempo en meer actie. De zombies (of stenches, zoals ze hier genoemd worden) ontwikkelen zich steeds verder. In Day of the Dead leerde eentje te praten, in Dawn of the Dead uit 2004 liepen ze plotseling niet meer "als zombies" rond, maar renden en sprongen ze heen en weer. De levende doden in Land of the Dead zijn weer traag als vanouds, maar zijn wel slimmer dan hiervoor. Ze zijn verdrietig als hun lotgenoten vermoord worden en leren een machinegeweer en een drilboor te gebruiken. Geen prettige combinatie. De kijker kan denken 'dat kunnen zombies helemaal niet!', maar dit is de bedenker van zombies zoals wij ze kennen! Wie zijn wij om er iets tegenin te brengen?

Land of the Dead

Ondanks dit ijzersterke argument is er wel wat op de film aan te merken. De personages zijn wel erg zwart/wit en iedereen krijgt op voorspelbare wijze zijn verdiende loon. Wat zelfspot zou niet misstaan hebben. Dit en een lachwekkend einde worden echter overschaduwd door de positieve punten: Robert Joy die Charlie sympathiek en erg komisch neerzet, Dennis Hopper met zijn geniale uitspraak "Zombies... they creep me out, man." en een hoeveelheid bloed en smerigheid waar je u tegen zegt. Want ondanks dat onkarakteristieke einde wordt er heel wat afgebeten, -geschoten, -gehakt en -gescheurd. Voor fijnzinnigheid moet je ergens anders zijn.



Label: Paradiso Releasedatum: 8 september 2005 Kijkwijzer: Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!

Officiële site Land of the Dead

Topic Land of the Dead