CD: Marillion - The Thieving Magpie
The Thieving Magpie, originele titel La Gazza Ladra, betekent niets meer en minder dan de diefachtige Ekster. Het is een opera die geschreven is in 1817 door Gioacchino Rossini. Het thema werd in 1963 gebruikt door George Remy voor het strip-album De juwelen van Bianca Castafiore. Het muziekstuk zelf speelde tevens een belangrijke rol in de film A clockwork Orange van Stanley Kubrick. Maar het was ook de opening van zo'n beetje ieder concert dat de band Marillion in de jaren tachtig gaf. Toen er in 1988 een compilatie-album van de concerten verscheen, werd deze dan ook vernoemd naar de 'openingstune'. Op The Thieving Magpie vind je verschillende nummers van de vier studio-albums die de band tot dat moment had gemaakt. Uiteraard wordt er gestart met La Gazza Ladra, het intro waarvan je op de vorige registratie, Live from Loreley, nog net een spoortje kon horen. De eerste Marillion-track, 'Slainte Mhath', maakt je duidelijk dat de opname in Edinburgh is gemaakt. Tenminste, als we Fish goed hebben verstaan. Daarna volgt een ander concert en krijg je 'He knows you know' voor je kiezen, rap gevolgd door 'Chelsea Monday'. Met 'Freaks', 'Jigsaw' en 'Punch and Judy' gaat de cd rustig door om na 'Sugar Mice' het energieke 'Fugazi' te laten horen. Met 'Script for a Jester's Tear' keren we dan terug naar het eerste album, 'Incommunicado' en 'White Russian' zijn dan weer van het vierde album Clutching at Straws. De tweede cd bevat alle tracks in de originele volgorde van het derde album, Misplaced Childhood. Er wordt dus gestart met 'Pseudo Silk Kimono', waarna het overbekende 'Kayleigh' met de directe aansluiter 'Lavender' volgt. De rest van het album volgt dus netjes, er wordt afgesloten met 'White Feather'.
Doordat de opnames van veel verschillende concerten afkomstig zijn komt de cd toch een beetje rommelig over. Bij enkele tracks verstomt het applaus na afloop, bij een andere loopt het concert weer netjes door. Zo wenst Fish de zaal een goede avond na Incommunicado, maar geeft de cd je vervolgens nog een toegift. Wat wel mooi is, is het feit dat deze cd een mooi overzicht geeft van de vele hits in de jaren tachtig. Wil je een compleet concert, kies dan bijvoorbeeld voor Recital of the Script of Live from Loreley. Naast Fish stonden Steve Rothery (gitaar), Pete Trewavas (basgitaar), Mark Kelly (keyboard) en Ian Mosley (drums) op het podium. Steve Hogarth heeft Fish vervangen als zanger, de overige bandleden zijn gebleven. Op vijf oktober start Marillion in Leiden het Nederlandse deel van hun akoestische tour Less is More. Het album zelf kwam op 2 oktober 2009 uit.
Disc 1
Intro - La Gazza Ladra
Slainte Mhath
He Know You Know
Chelsea Monday
Freaks
Jigsaw
Punch and Judy
Sugar Mice
Fugazi
Script for a Jester's Tear
Incommunicado
White Russian
Disc 2
Pseudo Silk Kimono
Kayleigh
Lavender
Bitter Suite
Heart of Lothian
Waterhole (Expresso Bongo)
Lords of the Backstage
Blind Curve
Childhoods End?
White Feather
Label: EMI Releasedatum: augustus 2009
Waardering:
Kijk voor meer muziek in MUZ.
