Film: Death Race



Death Race 2000 is een cult hitje uit 1975 met in de hoofdrollen Sylvester Stallone en David Carradine. De film ging over een gewelddadige cross country race waar het niet zozeer de bedoeling was om als eerste over de finishlijn te rijden, maar vooral met de meeste punten. Punten die konden worden gescoord door hulpeloze voetgangers omver te kegelen. Hoe onschuldiger, hoe beter. Hoewel lang niet iedereen gecharmeerd was van zoveel geweld, heeft de film ook veel positieve reacties gekregen. Vanzelfsprekend leidt dat natuurlijk tot een remake. Aan Paul W.S. Anderson de taak om Death Race een succes te maken.


Jensen Ames (Jason Statham) is een ex-coureur die door een gevangenisdirectrice (Joan Allen) in de val wordt gelokt. Ames wordt onterecht veroordeeld voor het vermoorden van zijn vrouw. De directrice runt in haar gevangenis een race op leven en dood tussen de gevangenen. Helaas is haar grootste cijferkanon, Frankenstein, overleden en heeft ze Jensen Ames nodig om zijn rol in leven te houden. Aan Ames de taak om te overleven en de directrice haar verdiende loon te geven. Dit wordt vooral bemoeilijkt door Frankensteins grootste rivaal Machine Gun Joe (Tyrese Gibson) en het valse loeder dat hoog in haar torentje de race manipuleert. Alles voor de kijkcijfers.


Death Race heeft geen enkele pretentie om een goed verhaal af te leveren en dat doet het vooral ook niet. Ook geloofwaardigheid en logica lappen de makers aan hun laars. Verder erop ingaan heeft niet veel zin, want het maakt in deze eigenlijk ook niet veel uit. Dit is een film met auto’s, geweren en pitspoezen. Alles daartussen moet een zo kort mogelijk excuus hiervoor zijn. De casting van acteurs als Jason Statham en Tyrese Gibson is dan ook meer een imagekeuze dan acteerkeuze. Statham heeft niet veel nodig om een beetje stoer uit de hoek te komen en ook Gibson als zijn grootste rivaal is het machogedoe niet vreemd. De beste rol is eigenlijk weggelegd voor Ian McShane als één van Stathams mecaniciens, al was het alleen maar omdat zijn stem zo stoer klinkt.


Aangezien de race zich afspeelt in het gevangeniscomplex is er geen plek meer voor het omkegelen van onschuldige voetgangers, de coureurs schieten dit keer alleen elkaar aan flarden. Ook de directrice doet mee met het geweld, ze heeft controle over de dodelijke vallen die de baan rijk is en gebruikt ze veelvuldig. Elke auto heeft de beschikking over verschillende verdedigende en aanvallende mogelijkheden. Iedere auto heeft op zijn minst machinegeweren, napalm, schilden, mogelijkheid tot het maken van een rookgordijn en nog veel meer. De auto’s zien er uiteindelijk uit als een stel wendbare tanks. Zelfs een Mustang ziet er in deze film grauw en saai uit. Niet alleen de auto’s maar eigenlijk de hele film ziet er grauw en grijzig uit. Een bewuste keuze uiteraard, maar wat meer kleur buiten de explosies om had geen kwaad gekund.


Als je van Death Race wilt kunnen genieten moet je je 105 minuten lang kunnen vermaken met hersenloos geschiet vanaf halve tanks met wild camerawerk. Je niet teveel storen aan onlogische dingen en een grote bak popcorn om de tijd tussen de stages van de race door te komen. De actie kan helaas soms erg herhalend overkomen en het kan dus goed zijn dat je na een uurtje alles wel hebt gezien.


Label: Universal Pictures Releasedatum: 2 oktober 2008 Kijkwijzer:
Waardering film: