DVD: Welcome Home, Roscoe Jenkins

Allard (Allard88)
Voor veel mensen is Martin Lawrence bekend van zijn rol in Bad Boys. Samen met Will Smith knalde hij van het scherm in een vermakelijke actiefilm met leuke humor. Het succes van Lawrence bleek vergankelijk en films als Big Momma’s House degradeerde Lawrence naar de manege van de one trick pony’s. Nu is hij eigenlijk niet meer dan een eenzijdig acteur die af en toe iets uitbraakt wat alleen de liefhebbers van zijn humor kunnen waarderen. Met Welcome Home, Roscoe Jenkins probeert hij het zelfde trucje nog maar een keer, vermoedelijk onder het motto 'practise makes perfect'.

In de film speelt Lawrence een succesvolle tv-presentator die met zijn vriendin wordt uitgenodigd voor een familiereünie. Hartstikke leuk, ware het niet dat zijn familie bestaat uit een stel zuidelijke boeren en Roscoe zelf een snelle stadsjongen is geworden. De zuidelijke cultuur valt hem zwaar en levert dan ook de nodige grappige situaties op. Gedurende zijn verblijf in het zuiden begint hij zich af te vragen wat hij echt belangrijk vindt in het leven: zijn carrière of zijn familie. Tel daarbij op dat hij tijdens zijn verblijf gevoelens krijgt voor zijn jeugdliefde en je hebt een drama van het kaliber Titanic. Not.

De schrijvers hebben dus een poging gedaan om het personage van Lawrence wat uit te werken en zo meer diepte aan de film te geven. De diepgang blijft steken op die van een plas water, maar toch geeft het de film wat meer body waardoor het minder snel saai wordt. Het pakt echter niet altijd goed uit, waardoor bepaalde scènes totaal niet bij de film lijken te passen. Een goed voorbeeld hiervan is het liefdesverhaal wat heel matig is uitgewerkt en zorgt voor een aantal vreemde scènes.

Dan de humor. De kwaliteit van de grappen wisselt nogal. Deze film heeft zeker zijn momenten, maar ook zijn missers. De typische humor van Lawrence is in ieder geval volop aanwezig: slapstick-achtige situaties, fysieke grollen en soms te flauw voor woorden. Denk aan vechtpartijen met vrouwen, een grote hond die genomen wordt door een Chihuahua en dat soort dingen. Heel flauw, maar -toegegeven- toch best grappig. De neven van Roscoe zijn ook het vermelden waard. Van alle karakters zijn ze het leukst en komen vaak erg grappig uit de hoek.

Jammer genoeg valt de rest van de cast een beetje tegen. De ouders zijn saai en Roscoe’s oude jeugdvijand, gespeeld door Cedric The Entertainer, is ondanks de potentie van zijn personage nooit echt amusant. Een gemiste kans, want iemand met zo’n naam en status had meer uit de rol moeten halen. Het minst leuke typetje in de film is Betty, de nicht van Roscoe. Haar luidruchtige Jerry Springer gedrag hebben we al vaak genoeg gezien in verschillende Eddie Murphy films en is eerder storend dan grappig.


Al met al is Welcome Home, Roscoe Jenkins een betere film geworden dan ik voorzien had. Ik ben zeker geen fan van Martin Lawrence, maar ik moet eerlijk toegeven dat deze film me best vermaakt heeft. De makers hebben een poging gedaan het verhaal wat uit te diepen en dat komt de film over het algemeen ten goede. Verwacht hier niet te veel van, want uiteindelijk blijft het een hersenloze komedie met typische Lawrence humor. Als dat je ding is, dan zul je je prima vermaken. Zo niet, zet dan je verstand op -10 en wie weet valt het dan allemaal wel mee.

Label: Universal Pictures Releasedatum: 25 september 2008 Kijkwijzer:
Waardering film: - Waardering extra's: