CD: The Kooks - Konk

Joost Melis (Pink_Floyd)
Samen met X&Y van Coldplay is de titel van het tweede Kooks-album waarschijnlijk een van de kortste van de afgelopen jaren. Het korte en eenvoudige Konk moest het hem doen. Het is geen vreemdsoortig gereedschap, een nieuw schoonmaakmiddel of een onderdeel van een uitlaat, maar simpelweg de naam van de studio (van Kinksman Ray Davies) waar de laatste plaat is opgenomen. De coverart vertoont het viertal in witte, slonzige, britpop-shirtjes en dito kapsels voor de opening van de donkere studio.


Waar de cover bij het debuut nog een lichte tint bezat is deze donkere blikvanger tevens een voorbode van de muzikale uitspattingen op het schijfje. De verfrissende pop van het succesvolle Inside In, Inside Out is wat vervlogen, de speelse hooks en bijzonder pakkende melodieën zijn in een subtielere vorm gegoten. Daarentegen zijn de composities volwassener en wat donkerder geworden en is er meer ruimte voor doelgerichte gitaarriffs en solootjes. De blues en de rock schijnen van grotere invloed te zijn geweest tijdens de creatie van deze plaat.

Toch zet het kwartet de lijn van het debuut voort. De eerst single 'Always Where I Need To Be' bouwt een brug tussen de twee Kookskindjes. Stuwende riffs, staccato drums en een popsausje die prima op de voorganger paste. Openingstrack 'See The Sun' is echter zorgvuldiger opgebouwd en de melancholische spanningsboog wordt hier langzaam strakker getrokken. 'Mr Maker' past in ditzelfde straatje, een prima melodieuze voordracht waar een schimmige schaduw overheen leunt. 'Do You Wanna' roept de luisteraar op om het volume wat omhoog te gooien, ook hier weer door toedoen van de galopperende gitaargeluiden.


Muzikaal zit de muziek uitstekend in elkaar, simpel en doordacht wisselen elkaar af, maar tekstueel schort het er nog al eens aan. Voor jonge honden met veel succes bleek liefde (lees seks en vrouwen) een prima drijfveer en bron voor materiaal zijn. Het is dan ook het hoofdthema van Konk geworden en levert daardoor te weinig variatie en diepgang. Ook de eindeloze herhalingen in de nummers kunnen al snel de irritatiegrens bereiken en geven de tracks een kortere houdbaarheidsdatum. De rocker 'Do You Wanna' bestaat ook daadwerkelijke voor driekwart uit die drie woorden. 'One Last Time' spant de kroon in het verplicht rijmen: "A, B, C, D, E, F, and G, that reminds me of when we were free". Desalniettemin laat Konk muzikaal een volwassener beeld van de groep zien. Het speelse is eraf en de composities zijn gelaagder en gedurfder geworden. De tekstuele invulling is hopelijk de volgende keer aan de beurt voor een make-over.

Label: Virgin Records Datum: 14 April 2008 Waardering: