Film: Untraceable
Killwithme.com
In Untraceable zien we Diane Lane als FBI-agente Jennifer Marsh. De gescheiden Marsh woont samen met haar moeder en dochtertje en werkt nachtdiensten om zo tijd over te hebben voor haar dochtertje. s’ Nachts struint ze met haar collega Griffin Dowd het internet af naar criminele activiteiten. Op een gegeven moment komen ze op de website killwithme.com terecht. Op de site valt een livestream te bekijken waarop live een poesje wordt doodgemarteld, wat al snel een hoop pageviews oplevert. Het martelen van een poesje is nog onschuldig en blijkt pas het begin te zijn. Wanneer de webmaster overgaat tot het martelen van personen begint de FBI er aandacht aan te schenken. De werkwijze die de onbekende webmaster er op na houdt is nogal gruwelijk te noemen: hoe meer pageviews de site genereert, hoe sneller de dood van het slachtoffer zijn intrede zal doen. Zal Jennifer Marsh in staat zijn de moordenaar te stoppen?.
Hypocriete pornografie van geweld
Met het verhaal van deze film is iets fundamenteels mis. De film is doordrenkt van de boodschap dat moderne techniek, en vooral internet, vervelende gevolgen kan hebben. Untraceable levert in het bijzonder kritiek op de aandacht die een pornografie van geweld in deze maatschappij kan hebben. Zie de populariteit van shockhorrorfilms zoals Saw, de website rotten.com, maar ook nieuwsberichten op Fok! met trefwoorden als seks, vagina, bloed, geweld, die de meeste pageviews opleveren. Tegelijkertijd maakt de film juist handig gebruik van diezelfde aantrekkingskracht van geweld. Zo weet de moordenaar in de film een paar aardige marteltruckjes uit zijn mouw te schudden die net zo goed uit de koker van de bedenkers van Saw hadden kunnen komen. Op dit punt is Untraceable nogal hypocriet en het is niet het enige gat dat te vinden is in het verhaal.
DDoS?
Zo is het ook nogal onwaarschijnlijk dat de FBI, één van de machtigste overheidsinstanties in de wereld, niet in staat is om de domeinnaam killwithme.com plat te krijgen. Was dat namelijk gelukt, was er natuurlijk helemaal geen film mogelijk geweest. Met een slap praatje over internationale mirrors en beperkte jurisdictie springt het verhaal hier dan ook snel over heen, zonder ook maar het woordje DDoS in de mond te nemen. Het lijkt wel of de makers per se een moralistische boodschap over de gevaren van internet wilden verkondigen, en voor de vorm maar een standaard serialkiller-thriller hebben gekozen.
Gemiddelde Genrefilm
En dat is wat Untraceable gewoon geworden is, een standaard serialkiller-film die hoewel het zijn best doet, het genre niet weet te overstijgen. Het idee dat internetgebruikers door de pagina te openen zelf meewerken aan de dood van het slachtoffer is leuk en de uiteindelijke ontknoping mag er zijn. Untraceable kan ook best een spannende en vermakelijke film zijn. Als je tenminste van het genre houdt en tijdens de film niet al te veel zelf probeert na te denken.
Label: RCV Releasedatum: 13 maart 2008 Kijkwijzer:
Waardering:
