CD: HIM - Venus Doom

Joost Melis (Pink_Floyd)
Stilstand is achteruitgang, is vaak de geldende norm in de maatschappij. Dan moet HIM wel heel erg achter liggen zou je zeggen. Na de paar abominabele gothicmetal (oh pardon, we moeten love-metal zeggen van Ville Valo) probeersels is het niveau van de enige hit 'Join Me In Death' en diens bijbehorende album nooit echt meer gehaald. Echt sprake van stilstand was er dan ook niet, het was meer een geval van met verminderde snelheid een helling beklimmen en bij elk album gooide men er een zwaardere versnelling op. Maar goed, nu is er een nieuw album: Venus Doom. Zou dit dan het vehikel zijn met dunne bandjes en lichtere versnellingen om die berg te beklimmen?


Volgens frontman Valo is het het hardste HIM album tot nu toe en zijn de negen tracks representatief voor de negen lagen van de hel. Valo zal 'Inferno' van Dante dan ook wel meer dan één keer gelezen hebben. De duistere en zwaar aangezette gitaarriffs hebben het grootste debet aan het hardere karakter van de plaat. De openingsriffs op 'Venus Doom' en 'Love in Cold Blood' lijken te kunnen dienen als prima uitgangspunt van een nummer. De bruggen en ongestructureerde opbouw van veel nummers die er dan op volgen laten het geheel als een kaartenhuis in storten. Organisatorisch lopen de tracks niet soepel en er wordt vaak clichématig gebruik gemaakt van de steunpilaren van goth-metal, beukende drums en duistere riffs. Originaliteit is hierdoor nauwelijks te ontdekken. De nummers maken vaak gebruik van dezelfde mal en sfeer en het resultaat is eentonig.


De "dood-en-verderf-maar-toch-hou-ik-van-je" teksten zijn na al die jaren ook wel helemaal uitgemolken, zeker in combinatie met de monotone stem van Valo als drijvende kracht. Alleen nieuwe suïcidale pubers zullen zich er misschien weer in kunnen vinden. HIM is in essentie niets veranderd, iets wat opzich helemaal niet erg is, maar de originaliteit is ver te zoeken en het is een plicht- en clichématig album van de bovenste plank geworden. Type O Negative in de vorm van een Finse boyband. Helaas niets nieuws onder de maan.

Label Sire Records Datum: 17 september 2007 Waardering: