CD: Jim - Vrij
Iedereen kent hem vooral van Idols - een stigma dat waarschijnlijk voor altijd aan hem zal blijven kleven. De bijna twintigjarige Jim Bakkum (10 augustus) brengt met het album Vrij zijn eerste Nederlandstalige cd uit. Hiervoor kwamen al drie andere cd's uit waaronder Dance with me, gebaseerd op zijn deelname aan het tv-programma van RTL4 'Dancing with the stars'. Hij werd met zijn danspartner eerste. De omroep zond rondom de zanger en diens cd een heel programma uit waarin hij alle nummers van het album ten gehore kon brengen. Aan exposure heeft Jim dan ook geen tekort. Het leidt er allemaal toe dat hij in 2007 met zijn nieuwste album, zijn eerste Nederlandstalige, op de proppen komt; een cd waarmee de jeugdige idool een nieuwe weg in lijkt te willen slaan.Eigen taal
De cd bevat een dertiental nummers die variëren van up-tempo tot balladachtige songs. De eerste klanken van het album zijn die van het lied Doe dit, doe dat. Het neigt wat naar Marco Borsato-achtige muziek, maar al snel hoor je dat dat toch iets te hoog gegrepen is voor de jonge Jim, of 'Djim' zoals hij vaker wordt genoemd. Een status als Borsato is nog ver weg. Qua leeftijd en ervaring zit er dan ook wel een groot gat tussen beiden en het is ook nog de vraag of het de bedoeling was van Jim en zijn kornuiten om Borsato te benaderen cq imiteren.
Tekstueel is een groot deel van de nummers van de hand van Jim zelf. Daar kun je helaas ook weer aan merken dat het de eerste keer is dat hij dit 'probeert'. Her en der kraken de teksten behoorlijk. Vooral de song Anna is hier een voorbeeld van. Het nummer lijkt op diverse plaatsen totaal niet te kloppen. Tekst en muziek lopen niet gelijk en er lijken vaak te veel woorden in te weinig noten te worden gepropt. Jammer, want de intentie van de song, die van een gevoelige ballad, gaat hierdoor totaal verloren. Als luisteraar blijf je je storen aan deze imperfectie. Bij Vrij probeert Jim nog even een nieuwigheidje uit; met zwoele stem voegt hij wat gesproken woorden toe aan het nummer. Ook dit pakt niet echt uit. Dit soort frivoliteiten zijn eigenlijk meer voor mannen met zware stemmen, zoals bijvoorbeeld Barry White. En dat Jim verre van Barry White is, lijkt duidelijk.
Al met al een album dat door de fans, vooral aanhangers van de 'Idol Jim', wel zal worden aangeschaft. Maar het is zeker geen cd die blijft hangen. Laten we het zien als een eerste probeersel van Jim om zijn schreden te zetten in het Nederlandstalige genre. Of het verstandig is dat hij hiermee doorgaat, zal nog moeten blijken. Soms moet zoiets groeien, maar soms heeft het gewoon niet die potentie. Voor Jim is het te hopen dat, als hij hiermee verder wil, het die potentie wel blijkt te hebben.
Jim tijdens de cd-presentatie
Cover
Tot slot wel complimenten voor de cover van de cd. Deze doet fris en vrolijk aan. Het vrije gevoel straalt er af van de foto's die voor de hoes zijn gekozen. Op de inlay die bij de cd zit, bedankt Jim uitvoerig de diverse mensen die mee hebben gewerkt aan het album. Ook zijn familie en vrienden worden genoemd als de bekende 'steun en toeverlaat'. Het is een lang bedankwoord, maar maakt het persoonlijk, mede ook door de handgeschreven ondertekening door Jim zelf.
Label CMM Datum: 29 juni 2007 Waardering:
