CD: Sondre Lerche - Phantom Punch
Born To Be Wild
Sondre Lerche Vaular groeide op in het noordelijke Bergen. Zijn oudere broers en zussen luisterden allemaal naar de typische jaren tachtig muziek van bands als A-ha en Prefab Sprout. Op negenjarige leeftijd begon hij met gitaarlessen en op z'n veertiende schreef hij zijn eerste song. Vier jaar later, het illustere jaar 2000, bracht de beste man zijn eerste soloalbum uit en met zijn laatste album Phantom Punch hoopt hij op een internationale doorbraak.
Rock 'n Roll
Voor de productie van zijn laatste album vloog de Noor naar het veel warmere, zomerse LA. Tony Hoffer, die eerder Daughtry, The Fratellis, en The Kooks produceerde, zorgde voor het rocky randje aan het album. Lerche haalt dan ook veel van zijn invloeden uit de britpop: zowel de oude als de moderne variant. Zijn stijl valt hierdoor het beste te omschrijven als Jason Mraz meets Franz Ferdinand. Het is singer-songwriter pop met een haast brutale 'edge' eraan. Aan de liedjes is goed te horen dat ze met minimale instrumentatie geschreven zijn. De acoustische gitaar speelt in vrijwel elk nummer een hoofdrol; de overige instrumentaties spelen slechts bijrollen en figureren rondom de gitaarmelodie heen.
De cd kent weinig rustpunten en is voorbij voordat je het door hebt. Hierdoor slaat de vermoeidheid wel toe tegen het einde van de plaat. De enige uitzonderingen zijn "Tragic Mirror" en "After All". Beide nummers zijn slim ingebouwd op eenderde en tweederde van de plaat, waardoor je even op adem kunt komen voordat Lerche verder raast.
Fantoom Dreun
Met zijn vele en overduidelijk aanwezige invloeden uit de Britpop, gegoten in een singer-songwriter jasje, is Phantom Punch een alleraardigste, licht neurotische plaat geworden. Ondanks dat hij in elk nummer weer een andere stroming in de Britpop eer aan wil doen zo lijkt, klinkt het toch als één geheel. Of we deze credits aan producer Tony Hoffer moeten geven of aan Sondre Lerche zelf blijft de vraag. Hoe dan ook; hierdoor is niet alleen goed over de buitenkant van de plaat gedacht, zijnde het hoesje, maar is ook de binnenkant zeker niet over het hoofd gezien. Iets wat sommige huidige zogenaamde popmuzikanten nog wel eens willen vergeten.
Label: Red Ink Releasedatum: 21 april 2007
Waardering:
