Concert: Papa Roach in Tivoli
Het Forumtopic van Papa Roach was al sinds 12 december 2006 niet meer aangeraakt, het aantal paginahits is vrij laag en ook hun laatste cd 'The Paramour Sessions' heeft geen grote impact gemaakt op het Nederlandse publiek. Toch stonden de heren van Papa Roach behoorlijk vaak op de planken in ons kikkerland en die van onze oosterburen de afgelopen tijd. Het Utrechts Tivoli kwam ook aan de beurt voor een optreden van deze inmiddels 'oudgedienden' annex mixmasters van punkrock, nu-metal, alternatieve rock of post-hardcore en rap. Het Californische kwartet kreeg de meeste bijval na het uitbrengen van hun album Infest, waar (commerciële) hits als 'Last Resort'. 'Broken Home' en 'Between Angels and Insects' grotendeels verantwoordelijk voor waren. Instant rock die melodieus en aanstekelijk was. De albums lovehatetragedy en Getting Away With Murder leverden ook nog enkelen hits af waarvan met name 'Scars' hoge ogen gooide. In de Utrechtse muziekzaal was het een mengeling van oud en nieuw materiaal. En nog steeds even aanstekelijk en opzwepend als vroeger.
Rond 21.30 werd het podium duister, de metalen stellages stonden klaar om als platform te dienen voor zanger Coby die op deze manier voor iedereen goed te zien was. Met kenmerkende zwarte stekels, zwart shirt en armen vol met tattoos springt hij op zijn metalen domein voor de avond. De band trapt af met '...To Be Loved' van het laatste album. Vanaf dat moment gaat het publiek los en zou alleen nog maar losser worden! Coby fokt de mensen op en laat ze meebrullen terwijl hij zelf druk zwaaiend en rockend over de eerste rijen heen hangt. Contact met het publiek is een sterk punt van de band. Fans in de eerste rijen krijgen een enkele maal de microfoon onder hun neus gedrukt om mee te zingen, worden uitgenodigd op het podium om er vervolgens weer vanaf te springen. Er wordt gevraagd om moshpits, crowdsurfers, zangkoren en meer. Shaddix is een gevorderde publieksmenner die een sfeer erg goed aanvoelt.
Het enthousiasme van de band heeft zijn weerslag op het uitbundige publiek dat tijdens 'old school' tracks als 'Last Resort', 'Broken Home', 'She Loves Me Not' en 'Scars' helemaal uit zijn dak gaat. Er zat welgeteld één rustmomentje in de set, maar de rest was voer voor energie, als olie op vuur. Papa Roach liet zien dat het nog steeds kan rocken en ondanks de verminderde aanwezigheid in de commercie een zaal goed kan vullen en laten genieten van hun hyperenergieke set.
Waardering:
