CD: The Streets - The Hardest Way to Make an Easy Living

The Hardest Way to Make an Easy Living So I glug marlon from the bottle to ease off the pain / Then when it starts wearing off I just feel a bit sad / Snort more tour support and then have a drink / The bruise on the side of my head is madly banging / The only reason I started this was to still be here laughing.

Mike Skinner maakt met bovenstaande tekst op opener Prangin'out al meteen duidelijk waar zijn derde album The Hardest Way To Make An Easy Living over gaat. Seks met beroemdheden, rondrijden in een ferrari, drank en drugs, het hoort allemaal bij het zware artiestenleven. Iedereen die bij het beruchte Lowlands optreden aanwezig was weet precies in wat voor toestand Skinner verkeerde voor het opnemen van dit album.

De ideale manier voor een artiest om op zijn bek te gaan is wel te rappen over het artiestenleven, maar als iemand er mee weg kan komen is het Skinner wel. Ook al komen de nodige cliche's al snel om de hoek kijken, het wordt met de nodige humor, zelfspot en een bepaalde eigenheid gebracht. The Streets keeps it real, zou men in de hiphop (of brithop in dit geval) wereld zeggen. Ondanks zijn sterrendom blijf hij in hart en ziel nog steeds datzelfde straatschoffie uit Birmingham, die de hele muziekwereld verraste met zijn geweldige debuut Original Pirate Material. Die afkomst heeft hij gelukkig ook niet op dit derde album verloochent.

Helaas is The Hardest Way To Make An Easy Living toch een stuk minder dan het debuut en A Grand Don't Come For Free. De teksten blijven geweldig, maar muzikaal gezien is het te simpel. De eenvoudige diepe bass, een synthesizertje hier en daar en wat uit de computer gehaalde clap-sounds vormen eigenlijk de basis voor elk up-tempo nummer. Het werkt wel, maar het is niet des Skinners om de makkelijke weg te nemen.




Wat de nummers boven rappers die een zelfde soort beats gebruiken zoals bijv. 50 Cent is het vermogen van Skinner om zijn vocalen tussen zingen en rappen in te houden. Dat is wat ervoor heeft gezorgd dat The Streets sinds een aantal jaren tot één van mijn favoriete hiphop / garage rap acts hoort, ondanks dat mijn muzikale hart bij indie hoort. Net als bijv. een Kanye West heeft Skinner de grenzen tussen de rapwereld en die van de rock/pop doen vervagen, en dan niet op een foute manier zoals Linkin Park of Kid Rock.

Voor de echte Streets-fans zal The Hardest Way To Make An Easy Living geen teleurstelling zijn, maar alles behalve een verrassing. De ballads zoals Never Went To Church (Eminem-achtig koortje) en All Goes Out To The Window (Beatles meet Replay), die vanwege zijn grote hit Dry Your Eyes nu verplichte kost voor The Streets is halen de snelheid uit het album. Slechte nummers zijn het niet, en waarschijnlijk zal één er van binnenkort elke dag op MTV te zien zijn, maar voor mij hoeft het niet. De geweldige humor in zijn teksten maakt dit album weer een tikkeltje beter dan zijn genregenoten, maar vooral op muzikaal vlak laat het toch een beetje een nare smaak na.


Label: 679 Recordings Ltd. Releasedatum: 07-04-2006
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!