Interview: Hind En Haar Grote Muzikale Liefde

Anderhalf jaar geleden begon ik mijn reviewtijd op FOK! met de eerste CD van Hind. Nu ruim anderhalf jaar later mocht ik mijn plaats nemen op een relaxte bank om met deze steengoede zangeres te praten over haar nieuwe plaat Halfway Home, haar liefde voor muziek en het leven achter de schermen.

Ik was best zenuwachtig voor dit interview want het is niet iets wat ik elke dag zou doen. Terwijl ik in de trein zat, met een hoop irritante en aandachttrekkende mensen om mij heen, begonnen mijn gedachten zich al te vormen over denkbeeldige vormen die het interview zou kunnen aannemen. Toen ik een half uur te vroeg op de locatie aankwam, begon mijn buik zich nog eens extra in de stress te gooien. Ik was gewoon eerder dan Hind zelf, dat zou misschien nog een goede indruk kunnen afgeven. Maar toen Hind binnenkwam, verdwenen de zenuwen en kwam ik er achter dat een interview zijn eigen gang gaat, wat je ook van tevoren bedenkt. Terwijl Hind haar telefoon uitzette en ik zei dat het openbaar vervoer vandaag toch echt weer een ramp was, begon ik met mijn eerste vraag:

Jouw nieuwe album "Halfway Home" komt in oktober uit. Kan je in het kort beschrijven wat jouw mening is over de plaat?

Ik denk zelf dat dit een plaat is waarop ik volwassener klink. Ik heb de afgelopen tijd veel verschillende dingen leren kennen die indruk op mij hebben gemaakt en die een gevoel hebben losgemaakt en dat heb ik op dit album naar voren proberen te brengen. In vergelijking met mijn vorige album "Around The World" leer je op dit album Hind beter kennen.

En hoe heb je dat geprobeerd op dit album naar voren te krijgen?

Je kan het beschrijven als Arab-pop, lekkere luchtige en hoorbare muziek met een Arabisch sausje. Hiermee wilde ik mijn Marokkaanse achtergrond naar voren laten komen. Ook zie ik dit als hoe ik de afgelopen tijden heb beleefd. Dat is bijvoorbeeld te horen in Ashamed, wat over de situatie van vluchtelingen in Nederland gaat.

Zo te horen heb je dus veel beleefd de afgelopen maanden. Ik miste je al een beetje in het nieuws! Waar ik zelf benieuwd was, was eigenlijk het volgende: je verwijst met de naam van jouw nieuwe album naar het feit dat je zowel Marokkaans als Nederlands bent. Waar in Marokko is jouw favoriete plekje, waar je je helemaal thuis voelt?

Dat is zeker te weten bij mijn opa thuis in Tanger. Hij woont daar in een heel groot huis en als wij in Marokko verblijven, dan zijn we daar. Hij woont in een groot huis, soort van villa, en daar voel ik mij echt thuis. Heerlijk met je familie, daar kom ik ook echt tot rust.

En hetzelfde voor Nederland: wat is jouw favoriete plekje hier?

Dit klinkt natuurlijk heel flauw, maar toch thuis in Gouda! Ik ben gewoon een familiemens, daar voel ik me dan ook gewoon het meeste thuis.

Heb je dan nooit mot of ruzie met familie, vooral omdat de artiestenwereld niet de meest gemakkelijke omgeving om met het familiegevoel te combineren?

Vroeger had ik wel eens ruzie met mijn zus, dat heeft iedere broer of zus wel eens. Maar de laatste tijd gaan we hartstikke goed met elkaar om. Met mijn zus Mouna werk ik samen daardoor leren we mekaar ook op andere gebieden kennen. Mouna is choreografe en danseres. Ze is heeft mijn clip Give me a sign gechoreografeerd en daarnaast is ze er ook in te zien!

Dat ziet er inderdaad goed uit, complimenten aan je zus! Maar je hebt Marokkaanse roots. Zijn er aspecten uit de Marokkaanse cultuur die je hier in Nederland terug zou willen zien?

Marokkanen zijn heel gastvrij. Het gaat er onderling ook heel gemoedelijk aan toe, we delen veel dingen en zijn ook blij met hetgene dat ze hebben. Ook is familie en respect voor de familie in Marokko heel gewoon. Dat mis ik soms wel hier, het familiegevoel in Nederland. Ook respect zie je hier vaak weinig en dan denk ik: “waar gaat het heen hier?”.

En wat zou Marokko kunnen leren van de Nederlandse cultuur?

Dat zou zeker de geordendheid zijn. Marokko is heel chaotisch, je kan wel iets vragen, maar wanneer het komt is de vraag. In Nederland is het toch wel veel beter geregeld.

Om even weer terug te keren naar je carrière: in wat voor mate heeft je bekendheid invloed gehad op jouw privéleven?

Nou in het begin, toen met Idols, had ik zo wel mijn zweefmomenten. Ik kreeg bij Idols vaak de bevestiging dat ik goed kon zingen en als je dat vaak hoort, ga je wel eens denken van: ha, ik ben goed haha. Maar gelukkig hield mijn familie me zeker met beide benen op de grond, daar ben ik heel blij om. Het is wel zo dat mijn familie ook in de belangstelling kwam. Mijn moeder werd vlak na Idols op haar werk opgebeld door fans of ze niet wat kon vertellen of mij mochten spreken. Dat was wel raar, maar we zijn daardoor als familie er sterker door geworden. Ik heb er in ieder geval wel veel van geleerd.

Zo leren we Hind toch nog een beetje kennen. Nu was ik eigenlijk benieuwd naar jouw CD en de muziek. Wie zijn jouw grote inspiraties eigenlijk geweest voor deze CD?

Op mijn CD heb ik een nummer van Fairuz gecovered, "Habbaytek Besaif", een zangeres die ik goed vind. Het originele nummer is eigenlijk heel anders, heel klassiek, maar waar ze over zingt vind ik persoonlijk heel goed. Dulce Pontes is een zangeres waarvoor ik heel veel bewondering heb. Wat een goede stem heeft die vrouw!


En als je dan kijkt naar de nummers die het dichtst bij je hart liggen, welke zou je dan noemen?

Dat is Ashamed toch wel. Het nummer gaat over het feit dat ik me schaam dat vluchtelingen het land uit worden gezet. Er moet altijd ruimte zijn voor ECHTE vluchtelingen. Het is niet zozeer een politiek statement wat ik er mee wil maken, dus het is niet zo dat ik er iets mee tegen minister Verdonk wil zeggen bij wijze van spreken. Het is voor mij een menselijk statement wat ik met dit nummer wil maken.

Dat statement is ook belangrijk geweest bij het vluchtelingenwerk dat je hebt gedaan. Wat voor een invloed heeft dat gehad op de muziek die je maakt en schrijft?

De reis naar India was heel indrukwekkend. Het was een project van Rabobank Foundation. Deze foundation leent geld aan een vrouwenorganisatie, Women’s Working Forum. Vrouwen in India lenen dan van deze organisatie weer geld, waarmee ze hun eigen bedrijfje kunnen opstarten. Ze verkopen met dat bedrijfje bijvoorbeeld groenten, vis of stoffen, waardoor ze een beter leven kunnen opbouwen. Ik was daat met een groep kunstenaars om te zien hoe deze vrouwen leben en hoe de Rabobank Foundation hun een beter leven heeft kunnen geven.

Okay Hind, dit was het wel weer voor vandaag! Ik wilde hierbij nog zeggen dat jouw eerste CD "Around The World" de eerste CD was die ik mocht reviewen en dat ik daardoor nu jou kon interviewen! Bedankt voor het interview en succes in de komende tijd!

Leuk te horen dat jouw eerste recensie mijn CD was! Jij ook succes met het openbaar vervoer zo he!



Een review van de nieuwe CD van Hind, Halfway Home is hier te lezen!