Boek: Linda Holeman - De Doornappel
Het boek is geschreven vanuit het oogpunt van Linny zelf. Zij vertrouwt haar verhaal toe aan het papier voor haar zoon David, opdat hij op een dag het verleden van zijn moeder kan leren begrijpen. Ook brieven die Linny vanuit India aan haar dierbare vriend en reddende engel Shaker schrijft, zijn opgenomen in het verhaal. Deze constructie is functioneel en overtuigend, behalve op de momenten dat de schrijfster Linny het woord rechtstreeks tot de lezers laat richten. Dat haalt je abrupt uit het verhaal en dat is erg jammer. Het is alsof je naar een mooie film kijkt en de acteur jou ineens vanaf het scherm recht aankijkt en iets tegen je zegt. Dat kán een gewild effect teweegbrengen, maar in dit boek is het alleen maar storend. Daarnaast zitten er enkele kleine inconsistenties in het verhaal; verwijzingen die niet helemaal kloppen met wat er eerder verteld is.
Deze twee missers zijn de enige kanttekeningen die ik bij het boek kan maken. Ze zijn wat mij betreft vergeeflijk voor een debuutroman van liefst 527 pagina's.
De Doornappel is een prachtig verhaal. Het is zeer beeldend geschreven; je ziet alles als een film voor je terwijl je leest. Het boek grijpt je en laat je opgaan in een geheel andere wereld. In slechts twee dagen heb ik vanaf pagina 150 tot aan het slot gelezen en dat wil wat zeggen. De personages staan je helder voor de geest. Linny wordt een dierbare vriendin en je deelt in haar ervaringen en emoties. De nodige spanning ontbreekt zeker niet: meer dan eens ontsnapt Linny aan een catastrofe en soms ook ontkomt ze er niet aan, maar altijd krabbelt ze weer op en doet de herinnering aan haar moeder haar voortgaan.
Het boek speelt zich af in tussen 1823 en 1840. De tijdgeest is voelbaar in het verhaal. De schrijfster is niet over één nacht ijs gegaan bij het vertellen van haar verhaal: ze weet waar ze het over heeft en heeft zich verdiept in de tijd waarover ze schrijft. De zeden, de gebruiken, de mode, de schandalen...
Ook liefhebbers van India kunnen hun hart ophalen aan dit boek. Het koloniale India van de negentiende eeuw wordt in detail beschreven. Je voelt de arrogantie van de Engelsen in hun houding ten opzichte van de inheemse bevolking en je ziet de rechte ruggen van de Indiërs die diep van binnen trots blijven, ondanks hun onderdrukking. Voor iedereen die India kent is dit boek een feest der herkenning door de beschrijvingen van de mensen, de omgeving en de natuur en door het gebruik van veel woorden uit het Hindi.
De Doornappel is het verhaal van een vrouw en ik denk dat het boek ook vooral vrouwen zal aanspreken. Ik kan zelf bijna niet wachten om het aan mijn moeder en vriendinnen te laten lezen; zoveel plezier heb ik er zelf van gehad. Het is met recht een heel ander boek dan wat ik gewoonlijk lees. Toen ik de omslag zag, verwachtte ik een Bouquetreeks-achtig verhaal, maar in werkelijkheid bleek ik een pareltje in handen te hebben. Linda Holeman schreef tot nu toe kinderboeken en korte verhalen voor volwassenen. Van mij mag ze doorgaan met het schrijven van romans. En als het vervolg net zo prachtig is als De Doornappel, dan is 527 pagina's me veel te weinig!
Uitgever: Van Holkema & Warendorf, Unieboek BV, Houten/Antwerpen
ISBN: 90 269 8456 1
Pagina's: 527
Waardering:
Must See/Buy/DoMust See/Buy/Do
AanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
