Film: War of the Worlds

Steven Spielberg, wie kent hem niet. Hij heeft al een hele rij films op zijn naam staan en stuk voor stuk, op een uitzondering na, waren het kaskrakers zoals E.T., Jurassic Park, Saving Private Ryan en nog veel meer. Nu waagt hij zich aan het bekende War of the Worlds, een gevaarlijke, maar mooie stap in zijn carrière, zeker als het weer een kaskraker blijkt te zijn.



Tom Cruise speelt in deze film de hoofdrol van Ray Ferrier. Ray is geen modelvader en ziet zijn kinderen weinig. Zijn ex-vrouw (Miranda Otto) komt samen met haar nieuwe echtgenoot de kinderen Robbie (Justin Chatwin) en Rachel (Dakota Fanning) brengen, zodat ze een lang weekend weg kunnen. Plotseling vindt er een merkwaardig fenomeen plaats. Er slaat meerdere malen bliksem in op dezelfde plek. Geen gewone bliksem, er volgt namelijk geen donder.



Ray besluit te kijken wat er aan de hand is en komt terecht op het kruispunt waar de bliksem is ingeslagen. Wat hij daar ziet overtreft zijn ergste nachtmerries: er rijst een reusachtige, driepotige oorlogsmachine, tripod genaamd, uit de grond. Deze tripod verwoest alles waar zijn oog op valt, huizen en mensen. De oorlog tussen de werelden is begonnen: de Aarde wordt aangevallen door aliens.

Ray probeert zijn kinderen te redden van de dood, door een koortsachtige vlucht door Amerika uit angst voor de tripods. Het is een strijd voor zijn gezin, maar of ze het halen is nog maar de vraag.



De film grijpt je meteen, het verhaal komt namelijk enorm snel goed op gang en je wordt meegesleurd door emoties zoals angst, verdriet en hoop.
Het is prachtig verfilmd en de special effects zijn mooi en angstaanjagend, evenals de aliens. Zoals Tom Cruise al zei: "This is E.T. gone bad."

Uiteraard is het een typisch Amerikaanse film, met mooie en dramatische beelden en daarbij mooie en dramatische muziek. Toch is dit niet vreselijk irritant, zoals het bij veel films wel is, en past het mooi bij de film. Amerika is in deze film eens niet de redder van de wereld, wat de Amerikaanse sluier over de film een stuk minder storend maakt.

Wat mij opviel, waren de overeenkomsten met de film Signs van M. Night Shyamalan. De opbouw en de spanning vond ik erg vergelijkbaar. Het einde is wel anders, maar niet echt verrassend. Uiteraard zal ik hier niets over verklappen.



Ondanks dat ik geen fan ben van Tom Cruise, moet ik zeggen dat hij eindelijk weer eens goed acteert. Toch steelt hij niet de show. Die eer komt toe aan Dakota Fanning, die Rachel speelt. Ze sleept je mee in haar angst en laat je helemaal meeleven in de wereld van een 10-jarig meisje dat van het ene op het andere moment in een wereldwijde oorlog terecht komt.

Ik kan met een gerust hart zeggen dat Spielberg het weer voor elkaar heeft en als hij nog niet onsterfelijk was in de filmwereld, dan zal hij dat nu zeker wel zijn. De film is enorm goed en ik raad hem dan ook iedereen aan.
Mijn verwachting is dat dit een absolute kaskraker zal worden!

Link naar de officiële filmsite




Tijdsduur: 116 minuten
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!