Boek: Het hoofd van Ferdinand Cheval - Spinvis, Bente Hamel





Het radioverhaal van Bente Hamel beschrijft Ferdinand Cheval als een vrij gewone man, die net zo goed je eigen buurman of vader zou kunnen zijn. Hij kan alleen niet tegen het gezeur van nette mensen die vinden dat hij normaal moet doen – hij gebruikt liever zijn fantasie, en zo komt hij bij zijn ambitieuze plan. Dat krijgt pas een bittere en gestoorde wending als de geliefde dochter voor wie hij het allemaal doet, ziek wordt.

Na het ongeveer drie kwartier durende verhaal kun je nog eens naar de instrumentele muziek van die soundtrack luisteren. De eerste paar nummers zijn van het vrij saaie soort vioolmuziek dat je ook hoort bij tragische documentaires over Oost-Europa, maar daarna knapt het snel op. Verder is er nog een prachtig mooie live-uitvoering van het door Spinvis gezongen nummer ‘Wat zei Alice ook al weer’. Een door ‘Alice’ zelf gezongen nummer staat er dan weer niet apart op, en dat is maar goed ook. De muziek van Spinvis is niet altijd even makkelijk te verteren, maar als je er een stem onder zet die is afgekeurd voor Kinderen voor Kinderen (en niet omdat ze te ver van Hilversum woont) kun je beter gelijk overgeven.






De bijbehorende DVD is geproduceerd door het hoorspel in 18 delen te knippen en die aan 18 verschillende filmmakers te geven om die naar eigen inzicht van beelden te voorzien, zonder verder te weten wat de andere 17 deden. Om te zeggen dat de resulterende fragmenten afwisselend zijn is een understatement. Er zijn verschillende soorten animaties en poppenspelletjes - als je je de filmpjes van de Hogeschool voor de Kunsten in Twee voor Twaalf voor je geest haalt heb je een aardig idee. Het is niet allemaal even geslaagd - het fragment van Theo van Gogh raakt bijvoorbeeld kant noch wal. Dat is vooral jammer omdat de filmbeelden je tot op dat punt veel meer bij het verhaal betrekken dan het hoorspel alleen, maar door het zien Katja Schuurmans bevalling (of zoiets) raak je de draad totaal kwijt. Hiermee wil ik niet zeggen dat het niet zeer artistiek is… het is alleen niet te volgen. Aan de andere kant zijn er ook fragmenten die de gesproken woorden fantastisch aanvullen en versterken. Zo wordt de ziekte van Alice uitgebeeld door dorre takken die over het lichaam van een jong meisje heen groeien, terwijl een dokter op droge toon een lezing geeft over haar symptomen. Het is vooral interessant om eerst naar het hoorspel afzonderlijk te luisteren, je eigen ideeën te vormen over welke beelden erbij horen, en die ideeën weer op z’n kop te laten zetten door de DVD.