CD Review: KoRn - Take A Look In The Mirror
KoRn behoeft eigenlijk geen introductie meer, ik kan toch wel met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid stellen dat de Nu Metallers van voor de 'generatie Linkin Park' met Nu Metal in aanraking zijn gekomen door een van de grote hits van het 'Follow The Leader'-album, 'Got The Life' of 'Freak On A Leash'. Het was de commerciële doorbraak van de Nu Metal, een stroming die zijzelf zo'n beetje gestart hebben in 1994. Natuurlijk kun je bands als Rage Against The Machine beschouwen als de eerste bands die rap en Metal mengden, maar KoRn startte de sound die wij nu zo overduidelijk herkennen als zijnde Nu Metal.Ook ik behoor tot de groep Nu Metallers die met de stroming in aanraking kwam door 'Got The Life'. Ik was een beetje zoekend naar de muziek die bij mij paste en toen ik met 'Got The Life' in aanraking kwam wist ik het zeker; dit is gewoon "mijn" muziek. Toen ik 'Follow The Leader' kocht dacht ik ook het vetste, stoerste, beste album gekocht te hebben dat ik ooit zou kopen, totdat ik het oudere werk van KoRn ontdekte. Op dat moment realiseerde ik me pas dat 'Follow The Leader' eigenlijk helemaal niet zo'n heel erg goed album was.
Vol met goede hoop wachtte ik op de erg vaak uitgestelde opvolger, 'Issues'. Ik had in de tussentijd ook al de band leren ontdekken waar ik mijn hart en ziel aan verkocht heb, de Deftones. De interesse in KoRn begon dus al een beetje af te nemen, maar toen ik het album voor het eerst hoorde vond ik het een fantastisch album. Ik heb echter de neiging om een album behoorlijk grijs te draaien als ik er meteen enthousiast over ben en daardoor begon het album vanwege de weinige diepgang als snel te vervelen.
Toen de Deftones vervolgens met het naar mijn mening beste album ooit, 'White Pony', kwamen begonnen de laatste twee albums van KoRn al snel stof te vergaren.Mijn interesse in KoRn was na een jaar ongeveer compleet verdwenen vanwege de vele nieuwe bands die ik had leren ontdekken. Toen ik het nieuws las dat KoRn weer de studio indook begon het alweer een beetje te borrelen. Ik denk dat 'Untouchables' na 'Chinese Democracy' van Guns 'N Roses (die nog steeds niet uit is) het vaakst uitgestelde album genoemd kan worden. En tot overmaat van ramp lekte het album (net als 'Issues' overigens, gitarist Munkey moet eens beter op z'n laptop gaan letten) enkele maanden voor de release al uit.
De meningen waren niet echt positief, maar KoRn pareerde met het feit dat het een pre-productie versie was die uitgelekt was en dat het uiteindelijke album "veel beter" zou worden. Uiteindelijk bleken de nummers alleen van volgorde te zijn veranderd en was de productie een beetje opgepoetst. Het geluid van de band was meer richting de Industrial kant gegaan; er zaten veel meer electronische hutselfrutsel dingen in en het klonk een stuk mechanischer dan de vorige albums. Ik vond het niet zo'n heel erg slechte plaat, maar ik was er zeker van dat ik het hoofdstuk KoRn voor mezelf af kon gaan sluiten, totdat ik twee weken geleden voor het eerst 'Take A Look In The Mirror' hoorde.
