CD Review: Van Dik Hout 'Vandaag alleen maar winnaars'

Johan (LWaS)
De basis van Van Dik Hout ligt in 1989 in Den Helder. Hier besloten Martin Buitenhuis, Dave Rensmaag, Sandro Assorgia, Benjamin Kribben en Louis de Wit om samen in een bandje te gaan spelen. In het begin is het nog Engelstalig, maar al snel wordt overgeschakeld op het Nederlands. In 1994 leidt dit tot de absolute doorbraak van de band met het nummer Stil in mij. In 1995 staat de band op Pinkpop en in 1996 op het Lowlands festival. Een indrukwekkend begin van een carrière die nog steeds voortduurt

Inmiddels heeft de band vier albums uitgebracht
- Het gelijknamige debuutalbum
- Vier Weken
- Kopstoot van een vlinder
- Ik jou & jij mij

Daarnaast verscheen in 2001 de verzamelaar het beste van 1994-2001, een verzamelaar met daarop de grootste hits uit deze periode aangevuld met favoriete nummers van de band zelf. De vorige cd van Van Dik Hout was voor mij een teleurstelling. De titel Ik jou & jij mij deed al het ergste vermoeden, en bij beluistering bleek deze plaat inderdaad wel een erg kleffe Van Dik Hout plaat waarop de platgetreden tekstuele clichés, die de band normaal gesproken net wist te ontwijken, op één hand niet meer te tellen waren. In combinatie met een wel erg gladgestreken geluid was dit mijn inziens de zwakste plaat van dit gezelschap tot dan toe. En nu ligt dus de opvolger van deze, niet alleen door mij bekritiseerde plaat, in de winkel. De voor de hand liggende vraag is uiteraard of de heren weer weten te rocken of dat ze de koers van de vorige cd hebben doorgezet. Is het laatste het geval dan hebben we in ieder geval een band die het hiaat dat Volumia heeft achtergelaten in het 'ik-hou-van-jou-en-ik-blijf-je-trouw-poezie-rijm-genre' vakkundig kan invullen. Maar het kan toch niet zo zijn dat deze voormalige(?) rockhelden daadwerkelijk zo zullen eindigen?