Festivalreview Lowlands 2002

Alain (Unkle)
Het opbouwen van mijn tentje op camping 1 (rustig aan, biertje erbij!) duurde net te lang om de eerste noten van Lowlands 2002 te kunnen meepikken. Pas om 17.00 uur stond ik binnen de hekken van het kleurrijke festivalterrein. Omdat Bravo meteen rechts naast de ingang staat, begon Lowlands voor mij met het Franse Gotan Project. Een opvallend gezelschap met even opvallende muziek. Een cross-over tussen elektronica en Tango muziek. De in pakken gehulde band wist me toch niet echt te grijpen met hun Folkloristische dansmuziek. Misschien moesten er maar eens wat gitaren aan te pas komen.

In Golf speelde ondertussen de band A, misschien wel de meest minst zeggende bandnaam aller tijden. Toch stond de tent op zijn spreekwoordelijke kop. Stevige punkpop met een zanger die met zijn afgeknepen stem deed denken aan Sting die boos is. Na A was het tijd voor een Mexicanase wrap. Hmm, wat kun je op Lowlands toch lekker eten. Met de energie-levels weer op 10, was het lekker dansen op de dromerige funky beats van het Noorse Röyksopp. Om in de vibe te blijven toog ik even later naar Alpha voor Gertjan Mulder, misschien beter bekend als Brainpower. Het neusje van de Nederhop zette met zijn akelig goede live-band een funky show neer. Brainpowers's aanstekende nummers lieten maar weinig heupen stilstaan. 'Braintje, zo is er maar eentje'.

Bezweet liep ik naar Golf, waar Black Rebel Motorcycle Club al was begonnen. Een behoorlijke mood switch, maar het was lekker uitwaaien achterop de ronkende rock 'n roll motor van Black Rebel Motorcycle Club. Toch stapte ik op tijd weer af, want gelijktijdig met Nickelback stond Relax op het programma. En wie daar niet bij was zou eeuwig spijt krijgen. Het feestje dat Relax neerzette met hun hiphopsoul was ongekend: strakke funky sound, lekkere snelle rap en een te gekke liveshow waarbij iedereen letterlijk door de knieën ging. Gastzanger Big Boy Caprice, met zijn hoge soulstem, maakte de soul-invation compleet.

Dat niet iedere Lowlander even blij was met DJ Tiësto, bleek uit het her en der neergekalkte 'DJ Tiësto sucks'. Toch wist de vreemde eend in de bijt Bravo tot de nok toe te vullen. Een overweldigend trancefeest, compleet met lasershow, waarna voor mij het licht uitging.