Interview: Stone Sour

De mannen van Stone Sour zijn blij om terug te zijn in Nederland, zoveel is duidelijk. "De show in 013 afgelopen februari was echt een heel goede, zo niet de beste show van de Europese tour" aldus Shawn. "De zaal zal stampvol en je zag het publiek een geweldige tijd hebben. Ze kwamen echt voor ons, dat was erg speciaal. In Amerika heb je soms publiek waarvan je je afvraagt waarom ze in godesnaam naar de show zijn gekomen. Ze stralen geen plezier uit, maar in Europa is dat andere koek."

Wat mij persoonlijk opviel was dat bij het optreden Stone Sour de mensen echt wisten wat ze konden verwachten, de meeste nummers, met als uitschieter hun hit "Bother" werden meegezongen; bij het optreden van de Murderdolls (de andere band van Joey (drummer van Slipknot) in september vorig jaar was dat anders, het publiek verwachtte iets zoals Slipknot, maar ik hoorde aardig wat teleurgestelde geluiden, ondanks dat het een erg leuk optreden was. "Misschien komt dat door het feit dat het hele image van de Murderdolls wat wegheeft van dat van Slipknot, ze gebruiken ook make-up e.d.," zegt James, "maar persoonlijk vind ik het ook absoluut niet leuk. Toen de Murderdolls nog The Rejects waren was het erg gaaf, dat was gewoon ouderwetse punk, maar sinds de image verandering vind ik het een klap minder, het is gewoon The Rejects Lite." "Wij worden inderdaad amper vergeleken met Slipknot, misschien dat dat komt omdat wij toch wel een heel klap anders zijn" volgens Shawn, waarop James zei "Inderdaad, wat is het nut van in een andere band zitten als je toch dezelfde muziek gaat maken?"

Dat de band hun eerste single "Bother" werd had niks te maken met het feit dat ze de wereld duidelijk wilden maken dat ze absoluut niets met Slipknot te maken hadden. "Bother heeft zichzelf eigenlijk bekend gemaakt. Het werd door onze platenmaatschappij op de Spiderman soundtrack gezet en toen werd het regelmatig door radiostations gedraaid. Toen ging het balletje vanzelf rollen. Toen wij bezig waren met het album wilde Corey (Taylor, de zanger) het nummer zelf op de CD hebben, omdat het heel erg persoonlijk is." Dat dat nummer erg persoonlijk is merkte ik tijdens het optreden. Het was Corey's eerste vaderdag en hij droeg "Bother" op aan zijn zoontje. De reactie vanuit het publiek (het nummer werd massaal meegezongen) zorgde ervoor dat Corey zijn ogen niet droog kon houden en tot drie keer toe het nummer even moest staken, een ontzettend mooi moment, wat mij meteen weer deed denken aan iets wat Shawn tijdens het interview had gezegd: "Natuurlijk preferen wij clubshows, omdat je dan een directer contact met het publiek hebt. Maar eens in de zoveel tijd heb je een show tijdens een festival dat zo speciaal, zo mooi is dat dat zelfs leuker is dan een clubshow."

Slipknot kwam ook nog ter sprake; "Dat is ook de reden waarom er dit jaar hoogstwaarschijnlijk geen nieuw Stone Sour album uitkomt. De platenmaatschappij wil dit jaar persé een nieuw Slipknot album uitbrengen en daardoor wordt het nieuwe Stone Sour album naar volgend jaar verschoven. In de zomer brengen wij wel een digipak versie uit van ons debuutalbum, puur om ons in the picture te houden, maar jammer genoeg kunnen we geen nieuw album uitgeven dit jaar" volgens Shawn. James kwam bij mij niet echt over alsof hij nog echt gemotiveerd bij Slipknot zat. Hij werd een tijdje terug ook nog voor een sell-out uitgemaakt omdat hij bij het veel softere Stone Sour zit, maar omdat hij Stone Sour beschouwt als "zijn" band vind hij zelf dat hij een "sell-out" is omdat hij bij Slipknot zit. "In Slipknot word ik ook belemmerd. Ik kan niet doen wat ik wil, dat kan wel bij Stone Sour. Deze band is ook al zo lang bij elkaar, we kennen elkaar al sinds High School, dus dit is absoluut geen side-project. Wat ik zo fijn vind aan Stone Sour is dat iedereen lekker zijn eigen gang kan gaan. Als iemand een idee heeft voor een nummer dan schrijft hij het en ver"Stone Sour"en wij het en dan komt het op het album. Zo kwam ook dat gedicht van Corey op het album." Op het debuutalbum van Stone Sour staan dan ook nummers die absoluut niet op elkaar lijken.

Jammer genoeg moest de band toen alweer weg. "Ja, onze hele dag bestaat uit interviews en dan het optreden. Op zich best jammer, want ik zou heel graag Arch Enemy nog willen zien." Gelukkig had Shawn nog een plectrum in zijn broekzak zitten, dus heb ik er ook nog een leuke herinnering aan overgehouden.