Vampyr

RPG's met vampieren, ik vind persoonlijk dat we er te weinig van hebben. De overname van White Wolf Publishing door Paradox belooft natuurlijk wat voor de toekomst, maar mijn honger naar een nieuwe game waarbij ik kelen leeg kan zuigen is haast onverdraaglijk. Gelukkig is er Vampyr, de nieuwste game van Dontnod entertainment (Life is Strange), waarbij onze bloedzuigende vrienden een hoofdrol hebben en waar keuzes een belangrijke rol spelen.

In Vampyr speel je Jonathan Reid, een Engelse arts die net teruggekeerd is naar Londen na eerst op de slagvelden van de eerste wereldoorlog te hebben gewerkt. Zijn hulp blijkt ook hard nodig te zijn aan het thuisfront: Londen is getroffen door de Spaanse griep en door de epidemie vallen de doden bij bosjes. Als overmaat van ramp wordt Reid ook nog eens gebeten door een vampier, waardoor hij er zelf ook in eentje verandert. En dan staat Jonathan voor een dilemma: zijn dokterseed zegt dat hij alle zieken moet helpen, maar hoe combineer je dat met een dorst naar mensenbloed waarvoor je moet doden?

De gameplay van Vampyr zelf is open world: je bent vrij om te gaan en staan waar je wilt. Naast dat je natuurlijk je patiënten moet zien te redden van de Spaanse griep, gaat Jonathan zelf ook op zoek naar een geneesmiddel voor zijn vampier zijn, waarvoor je dieper in de geschiedenis in de stad en de vampiers moet duiken. Helaas zijn er ook vampierjagers, die erop uit zijn om de vampierdreiging in de stad uit te roeien, en vampiers die het niet eens zijn met de visie van Reid en hem daarom proberen te doden.

Gelukkig kun je die laatste twee groepen te lijf gaan met allerlei coole vampierkrachten, zoals hypnose, teleportatie (als een vleermuis, om helemaal trouw te blijven aan de clichés), en het manipuleren van schaduwen, zodat je bijvoorbeeld tegenstanders kan spietsen. De combat oogde nog wat stijfjes tijdens de presentatie, maar de game is nog in pre-alpha en er is dus nog alle ruimte voor verandering. Maar wil je écht een krachtige vampier worden, dan zul je toch toe moeten geven en het bloed van mensen moeten drinken. De ontwikkelaars hebben gezegd dat bloed drinken de belangrijkste bron van xp zou zijn, maar dat heeft natuurlijk ook weer invloed op het leven in de stad. Dan rest jou de vraag: hoe ver ben jij bereid als speler te gaan?

Tijdens de presentatie viel ook op dat de atmosfeer in Vampyr zeer goed is. De game is lekker duister en het enige licht komt van de brandstapels waar de lijken op verbrand worden. De arbeiderswijken waar Reid zich het grootste gedeelte van de demo bevindt ogen gammel en vervallen, en doordat het constant nacht is wordt de sfeer alleen maar onheilspellender.

Maar waar Vampyr echt in moet gaan schitteren zijn de NPC's. Elke NPC heeft zijn eigen identiteit en achtergrondverhaal - en het is aan jou de taak om daar zo goed mogelijk gebruik van te maken om je doelen te verwezenlijken. Tijdens de demo kregen we gameplay van de afperser Joe te zien, en was ook te zien hoe we verschillende hints van hen konden vinden door de stad en hoe we hem konden paaien. Wat Dontnod tijdens de presentatie benadrukte is dat je goed moet nadenken over je acties, want die kunnen overal onverwachte gevolgen hebben. Als je bijvoorbeeld besluit Joe leeg te zuigen kan de winkelier je opeens goedkopere spullen gaan verkopen omdat hij niet meer wordt lastiggevallen, maar zal zijn zoon meer wantrouwend tegenover je zijn. Ook zeggen de ontwikkelaars dat er geen 'goede' manier van spelen is: elke actie heeft zijn voor- en nadelen, en jij wordt uiteraard ook krachtiger wanneer je het bloed van je slachtoffers drinkt, dus dat is telkens een afweging die je moet maken.

Het idee dat elk slachtoffer dat je maakt invloed heeft op hoe andere NPC's op je reageren klinkt als een indrukwekkend concept, maar dan rest mij de vraag: hoe uitgebreid is dit systeem? Ik kan me voorstellen dat Dontnod Entertainment genoeg NPC's toevoegt om je keuzes ergens te laten merken, maar London was rond het begin van de twintigste eeuw al een grote stad en als je alleen die NPC's toevoegt die ook daadwerkelijk invloed hebben op het verloop van het spel lijkt een stad zoals Londen mij erg onbewoond aanvoelen (immers, ik ga er van uit dat Dontnod Entertainment niet de tijd en het geld heeft om honderden NPC's te programmeren).

Het idee dat alle keuzes die je maakt invloed hebben op veel NPC's klinkt als een interessant concept, maar het kan ook wel eens de achilleshiel worden van Vampyr omdat er lang niet genoeg NPC's zijn om de stad levendig te laten lijken. Besluit Dontnod ook nog wat NPC's zonder verhaal toe te voegen, dan lopen ze het risico het spel uit balans te brengen doordat bloed drinken veel meer experiencepunten oplevert dan gevechten.

Mijn eerste indrukken van Vampyr zijn tot nu toe positief: de sfeer van Londen is fantastisch neergezet, en de krachten die werden getoond gaven mij wel de indruk dat je met een bovennatuurlijk wezen speelt. De worsteling van Reid tussen zijn plicht als dokter en zijn dorst als vampier spreekt mij ook erg aan omdat het me erg doet denken aan tabletops zoals Vampire The Masquerade, waar ik zelf een groot fan van ben. Verder lijkt Dontnod een grote rol te hebben weggelegd voor keuzes in Vampyr, en zeker met een game zoals Life is Strange die ook uit hun stal komt heeft Dontnod een belangrijke bron aan ervaring wanneer het aankomt op keuzes maken in games.

De vraag blijft of het systeem met uitgebreide NPC's alleen niet de achilleshiel gaat worden van Vampyr. Het klinkt ambitieus en veelbelovend, maar het is nog maar de vraag of Dontnod voldoende NPC's toe weet te voegen om de stad levendig te laten lijken, of er genoeg variatie tussen de NPC's is en of de keuze die je maakt bij elke NPC ook wel betekeniswaardige invloed op het spel heeft. Desondanks wordt Vampyr zeker een game die ik zelf in de gaten ga houden, al is het maar omdat we al zo lang geen goed vampierspel hebben gehad.

Vampyr komt in 2017 uit en is verkrijgbaar voor de pc, PlayStation 4 en Xbox One.