The Sojourn
Iceberg Interactive, een van de grotere publishers uit Nederland, was ook dit jaar weer aanwezig op Gamescom en net zoals vorig jaar ging ik ook deze editie weer bij ze langs. Hoewel we Iceberg vooral kennen als publisher van Endless Space en Killing Floor, stond er dit keer een charmante indie op het programma: The Sojourn.
The Sojourn is een puzzelgame met als hoofdthema het leven en belangrijke facetten daarin: geboorte, kennis en visie. Momenteel waren er drie hoofdstukken speelbaar, maar The Sojourn moet uiteindelijk met een vierde hoofdstuk komen. In totaal komt de game met zo'n 70 tot 80 puzzels, die je plusminus 8 uur aan speelplezier moeten bezorgen. Shifting Tides werkt ook nog aan een verhaal rondom de game met voice-overs, maar deze waren nog niet te zien toen ik de game speelde: het blijft dus gissen waar de game straks precies over gaat.
Grafischerwijs gezien is het duidelijk waar de inspiratie vandaan komt: het hele beeld is gevuld met verzadigde en levendige kleuren die doen denken aan No Man's Sky, en The Sojourn straalt een serene rust uit. Het verhult dat de puzzels die in de game zitten behoorlijk pittig kunnen zijn, hoewel ik (met behulp van de developer naast mij) er wel redelijk doorheen kon komen.
De game speelt met het concept van duisternis en licht: wanneer je op een bepaalde steen stapt wordt de wereld om je heen donker en krijg je een meter hoe lang je door de duisternis kan bewegen. Vervolgens wordt in het volgende level een standbeeld geïntroduceerd waarmee je grote afstanden kan bewegen, maar dat je alleen kunt gebruiken wanneer je al op de steen bent gestapt. Het derde element dat voorbij kwam was een harp, die moet dienen als een "snel handelen"-mechanic: alleen wanneer de harp speelt kun je een stenen brug oversteken, die verdwijnt zodra de muziek stopt.
Die leercurve is bijzonder goed uitgekiend: je maakt als speler eerst kennis met de spelelementen die je kan proberen in een simpel level, om je dan vervolgens in het diepe te gooien door het met andere elementen te combineren. Dat levert aan het einde een behoorlijke complexe puzzel op, en de ontwikkelaar Shifting Tides zegt ook dat dit de bedoeling is. Frusterende breinbrekers worden het niet, maar je moet wel die hersenpan aan het werk zetten om The Sojourn uit te kunnen spelen. Om ervoor te zorgen dat de speler niet te gefrustreerd raakt worden er ook rustmomenten in de game gebouwd waar je van de prachtige omgeving kan genieten.
De levels die ik heb gespeeld waren redelijk makkelijk voor mijn doen en waren niet echt de pittige puzzels waar ik op had gehoopt, maar wellicht komt daar verandering in in de latere hoofdstukken. Mede door de artstijl zijn mijn eerste indrukken positief, en dit is een game die fans van puzzels hoogstwaarschijnlijk in de gaten willen houden voor het komende jaar.
