Wolfenstein 2: The New Colossus

We mochten bij Bethesda langs om enkele nieuwe details van Wolfenstein 2: The New Colossus zelf te zien door een nieuwe build te spelen. Onze indruk van al dat nieuwe geweld lees je hier.

Voor wie het niet helemaal gevolgd heeft: in het eerste deel, Wolfenstein: The New Order, hebben de nazi's de oorlog gewonnen en zijn ze zelfs Noord-Amerika binnengevallen. B.J. Blazkowicz gaat er in dit deel weer alles aan doen om dat tij te keren. Hij zit bij een verzetsgroep en in deze build moet ik op zoek naar Horton. Hij is een spil in het verzet en kent meerdere groepen. Het zou dan ook erg bevorderlijk zijn als die groepen samen gaan spannen in plaats van solo kleine steekjes uit te delen. Een probleem, Horton is in New Orleans. Om die stad is een muur gebouwd waar je meteen afgeschoten wordt als je maar in de buurt komt. Aan de waterzijde is het ook niet prettig: er liggen overal mijnen. De missie bestaat uit twee delen: B.J. gaat de stad in om Horton te zoeken. Dat doet hij via de waterzijde in een kleine torpedo om zo een minimale kans te hebben een mijn te raken. Ondertussen gaan twee andere verzetsleden de mijnen deactiveren zodat het verzet via hun onderzeeboot B.J., Horton en andere verzetsleden uit de stad kunnen krijgen.

Wolfenstein 2: The New Colossus (Foto: Bethesda)

Na de scène ben ik aan de rand van New Orleans. Mij werd verteld wat upgrades te doen met wat upgradekits die ze in de savegame hadden gestopt. Zonder zou het lastig worden, dus ik ga eens kijken wat er te upgraden is. Zo kun je de uzi's (Maschinenpistole) upgraden om stiller te zijn. De Schockhammer is een automatische shotgun met drie lopen. Die kun je upgraden om granaatsplinters te schieten, zodat er nog meer schade wordt aangericht. En zo heeft elk geweer wel wat, extra schade, stiller of bijvoorbeeld een scope om beter te richten. Ik kan lang niet alles upgraden, dus we doen maar wat, omdat het kan.

Het is meteen duidelijk: nazi's schieten iedereen af die ze maar in de straten zien lopen. De stad ligt in puin en overal zijn nazi's aan het patrouilleren. Vooral hun Panzerhund is een verschrikking: dit mechanische monster spuwt vuur uit zijn muil. Nou, dat laatste stukje zwemmen en weg is de veiligheid. In het eerste deel kon je twee dezelfde type wapens tegelijkertijd gebruiken, een in elke hand. Nu is dat zelfs te combineren tussen wapens onderling. Handig, want zo kun je een pistool gebruiken voor de stille kills, terwijl je bijvoorbeeld met een shotgun in je andere hand jezelf kunt verdedigen als je dan toch opgemerkt bent. Maar als je denkt dat je in Wolfenstein 2: The New Colossus wel even los kunt gaan met je geweren op zijn Rambo's dan kom je bedrogen uit.

Wolfenstein 2: The New Colossus (Foto: Bethesda)

Dat merkte ik bij mijn eerste poging voet aan land te zetten. Ik zou het wel even doen: twee Maschinenpistolen, uzi's dus, in de hand en gaan. Twee supersoldaten, heel wat standaard soldaten en een Panzerhund later: dood. Oke, dat doen we nog een keer, maar dan anders. We gaan sneaky een gebouw in, rennen naar boven en gaan met de sniper aan de gang. Beter, alleen de Panzerhund wil niet echt door, maar goed, dat wordt alsnog aan de Rambo om die neer te krijgen. De ontwikkelaars waarschuwden al: je zult wat tactischer te werk moeten gaan op hogere moeilijkheidsgraden.

Om je daarbij te helpen zijn er abilities te vinden. Met de Battle Walker krijg je extra sterke benen waardoor je het snel hogerop kunt zoeken om op een dak soldaten te beschieten of om dekking te zoeken. Met de Ram Shackles ben je een stuk sterker in close combat. Je sprint met die boeien naar de vijand om hem een dodelijke klap te geven. Als laatste is er de Constrictor Harness. Dit verbetert stealth, omdat je jezelf verkleint en in kleine buizen kunt voortbewegen om zo bijvoorbeeld langs een vijand te komen en die van achteren af te knallen.

New Orleans is zo'n missie in Wolfenstein 2: The New Colossus waar je tactisch bezig moet gaan. Niet alleen in het begin om de stad echt in te komen. Ik krijg te horen dat Horton zich in de bank moet verschuilen, ik mag een aardig stuk stad verkennen om daar te komen. Natuurlijk ga je wat gebouwen in waar Duitse herders aan het snuffelen zijn, supersoldaten je het leven zuur kunnen maken en nog erger, officieren rondlopen die als ze je spotten versterkingen oproepen. Vaak is het ook zo dat je meerdere manieren hebt om iets aan te pakken.

Maar uiteindelijk haal ik het, ik ben in de bank en na een gesprek met de verzetsstrijders onder leiding van Horton besluit hij dat ik zijn nieuwe speeltje mag uitproberen. Een Panzerhund waar de software van herprogrammeerd is. Dus ik mag de straten van New Orleans onveilig maken op een mechanische vuurspuwende hond. Ik kijk even bij de besturing van de hond en zie dat al die upgrades die ik in het begin had gedaan niet opgeslagen zijn geweest. Ha, dat maakt de missie misschien wel lastiger, maar die heb ik toch gehaald. Het rijden op de Panzerhund is erg tof, al moet je toch wat oppassen. Supersoldaten zijn opeens veel makkelijker, maar je stalen hond kan ook maar zoveel hebben, dus als een idioot de hele stad schoon spuwen gaat niet lukken. Helaas, het einde van de demo.

Wolfenstein 2: The New Colossus (Foto: Bethesda)

Dus spelende Pheno, wat hebben we vandaag geleerd? B.J. kan twee verschillende wapens tegelijkertijd hanteren, wat hem een taktisch voordeel geeft. Hij heeft drie abilities die hem defensiever, krachtiger of nog meer stealthy maken. Wolfenstein 2: The New Colossus speel je niet als Rambo, tenminste, het is niet aan te raden. Het leveldesign maakt het mogelijk soldaten een voor een neer te leggen, als je geduld hebt. Panzerhunden zijn gruwelijk irritant als ze je opgemerkt hebben en dat doen ze vrij snel. De gehackte Panzerhund is dan weer fantastisch, al je frustratie kun je in enkele minuten kwijt op al die nazi's die je tijdens het uitlaten van de hond tegenkomt. We moeten nog tot 27 oktober wachten, want dan komt Wolfenstein 2: The New Colossus uit op pc, PlayStation 4 en Xbox One.