Final Fantasy XV

Na tien jaar is het dan zo ver: de volgende Final Fantasy komt er nu dan toch echt aan. Ik mocht een dag lang de complete build van Final Fantasy XV uitproberen om te zien of het de torenhoge verwachtingen waar kan maken. In een dag een JRPG uit spelen is wat onmogelijk, maar genoeg om een eerste indruk te krijgen.

Op de planeet Eos zijn na een tijd van oorlog de meeste landen onder het regime van het keizerrijk van Niflheim gekomen. Alle landen hadden een kristal dat ze een speciale positie gaf, maar deze zijn allemaal verloren gegaan. Er is één koninkrijk dat nog een kristal heeft: Lucis. Het land heeft dan ook een maatschappij rondom magie, terwijl de overige landen het vooral van technologie moeten hebben. Lucis is ook het enige land dat niet buigt voor Niflheim. Natuurlijk is Niflheim niet van plan het land te laten voor wat het is, dus er is een oorlog gaande. Regus, de koning van Lucis, heeft een staakt-het-vuren gesloten met het keizerrijk.

Een van de eisen vanuit Niflheim is dat zijn zoon Noctis gaat trouwen met Lunafreya, een prinses van Tenebrae, een ander land onder het bewind van Niflheim. Ze heeft magische krachten en wordt het orakel genoemd. Een orakel is een priesteres die een Plague of the Stars bevecht, een fenomeen dat de hele wereld in eeuwige duisternis zal hullen. Lunafreya is dus van nogal hoog aanzien. Noctis gaat op weg naar zijn huwelijk met zijn drie vrienden, Ignis, Gladiolus en Prompto, die als bewaking dienen. Het lijkt eerst op een plezierige roadtrip in Regelia, de custom made auto van de prins. Al snel in het avontuur blijkt dat de trouwerij een rookgordijn was. Niflheim valt Lucis binnen en steelt het kristal. Via de media horen de vrienden dat de koning, Lunafreya en Noctis dood zijn verklaard. Noctis en zijn vrienden gaan terug om te kijken wat er van waar is en of Lucis en het kristal nog te redden zijn. Ik verwacht natuurlijk nog een hoop plottwists en een veel groter verhaal dat achter deze inval steekt, Final Fantasy kennende.

Na een dag spelen was ik dan iets verder dan bovenstaande introductie, maar in die tijd leer je van alles over het vechtsysteem, het rondrijden in de auto Regelia, missies en zijmissies en heb je zelfs al wat epische boss-fights achter de rug. Het allereerst dat opvalt zijn de graphics. Ik hoop dat er nog een speciale editie komt met een teiltje, want het is kwijlen met de kraan open. Het is jammer dat deze beta nog wat glitches liet zien, maar beta wil ook zeggen dat ze nog aan het werk zijn om alle gevonden bugs op te lossen. Elke dag wordt er weer een nieuwe build gemaakt om testers aan het werk te zetten en te laten controleren of gevonden bugs zijn opgelost. Ik zou er dan ook niet van staan te kijken dat het spel een vertraging gaat oplopen naar eind november, maar liever een completer spel dan maandenlang patches.

Grafisch ziet de wereld van Final Fantasy XV er prachtig uit. Er is enorm veel detail in personages, gebouwen, omgevingen en zelfs de lucht. Er is een weersysteem, dus het kan gaan regenen, hard gaan waaien, van alles. Dat zie je dan ook mooi aan de wolken die zich samenpakken. De dag- en nachtcyclus is ook belangrijk, want niet alleen zie je een stuk minder, maar er zijn ook veel krachtigere demonen op pad. En ja, ik ben ze tegengekomen. Winnen is op dat punt in de game nog onmogelijk, een vurige Flan en een ridder die acht koppen groter dan ik was kwamen op mijn pad. Alleen een veilige kampplaats zou me nog kunnen beschermen, maar die was in geen velden of wegen te zien. Oke, niet vluchten, dan maar vechten. Volgens mij kietelde ik de ridder alleen maar. Zijn zwaard daarentegen maakte erg korte metten met Noctis en co. De Flan hoefde alleen maar toe te kijken: game over, reload.

Regelia is de auto waarin de vriendengroep zich verplaatst. Als je lui bent kun je Ignis laten rijden. Dan geef je een punt op waar je heen wil en hij rijdt er naar toe terwijl jij van het uitzicht kunt genieten. Het uitzoeken van een bestemming is makkelijk gemaakt: je kiest gewoon welke missie of zijmissie je zou willen doen en Ignis rijdt naar de dichtstbijzijnde parkeerplaats of -haven aan de weg. Als het nacht is, dan rijdt Ignis niet, want dat vindt hij te gevaarlijk met al die demonen. Dan kun je zelf plaats nemen aan het stuur als je eigenwijs wil zijn. Echt spannend is het rijden zelf niet. Je hebt een knop om gas te geven, te remmen of achteruit te rijden en je kunt omkeren. Sturen kun je alleen als je bij een afslag bent. Parkeren is een kwestie van een knop ingedrukt houden en het spel regelt het voor je. Ik liet me dan ook graag rijden door Ignis. Waar je op moet letten is dat je benzine genoeg hebt, maar gelukkig kun je in elk dorpje wel tanken.

Bijvoorbeeld bij de cowgirl-achtige Cindy in Hammerhead. Ze doet er meteen een typische wasbeurt bij, waarbij haar decolleté niet geschuwd wordt. In Hammerhead krijg je ook je eerste zijmissies in het wegrestaurant. Er zijn zogenaamde hunters, een groep die probeert de wereld een beetje veiliger te maken door monsters te doden. Ik word meteen op jacht gestuurd, helaas wel met een typische en niet zo creatieve “versla drie beesten”. Heb ik dat gedaan, dan krijg ik wat ervaringspunten en wat gil, de valuta in Final Fantasy. Er is ook een voortgangsmeter die me zegt dat je een hoger hunter-level moet halen om later de meer uitdagende jachten te mogen doen. Ondertussen is er Dave, een hoge pief van de Hunters op zoek naar tags van gevallen Hunters. Ik krijg de opdracht die te zoeken en terug te brengen, zodat de families van de gesneuvelden rust kunnen vinden. Na wat rondrennen in de omgeving, opdrachten doen en iets verder te geraken in het verhaal blijkt de vader van Cindy niet alleen een handige automonteur te zijn, maar ook een wapen-expert. Hij maakt jouw wapens beter als jij hem nieuwe onderdelen levert. Dus naast tags van gesneuvelden zijn er nog wat nuttige collectibles voor jezelf.

Vechten in Final Fantasy XV is geheel anders dan we gewend zijn in eerdere Final Fantasy-games. De eerder uitgegeven demo van dit spel laat eigenlijk niet eens blijken hoe het in elkaar steekt. Iets dat opmerkelijk is, want een demo zou je juist moeten laten zien wat je van een spel kunt verwachten. In dit geval is dat goed nieuws, want de demo maakte mij in ieder geval sceptisch. De gevechten zijn in realtime, alleen als je een drankje wil kiezen stopt het gevecht. Iets dat even wennen is, is dat er maar een knop is om aan te vallen. Deze kun je snel achter elkaar indrukken, zodat je snelle lichte aanvallen doet, of ingedrukt houden, waar je in een echte combo bezig gaat, meestal met een zware finisher om flink wat schade te doen. Natuurlijk kun je ondertussen aangevallen worden en dan gaat dat laatste feest niet door. Wisselen van wapens is mogelijk tijdens het vechten door de d-pad te gebruiken. Het klinkt allemaal veel te simpel en de eerste gevechten voelen dan ook erg makkelijk aan.

Niet veel later in het spel wordt het vechten veel tactischer, omdat de vijanden of groter en zeker gevaarlijker worden. De drie vrienden kun je nadat een meter is gevuld door actief deel te nemen inzetten om speciale aanvallen te doen. Zo schiet Ignis punten op een monster waarna Noctis het aanvalt met krachtige teleportaanvallen en helpt Gladiolus door met zijn enorme zwaard het monster te pijnigen en jij op tijd een quicktime event moet afronden om bonusschade te leveren. Prompto schiet van een afstand één kogel af, maar wel een die enorm veel schade aanricht. Al deze vaardigheden zijn op cooldown, zodat je niet overpowered bent.