Tbc-laboratoria te laks met veiligheidsregels
De meeste laboratoria die met tuberculose werken voldeden vorig jaar niet aan alle veiligheidsnormen. Zo waren bij enkele labs de ramen, vloeren, wanden en plafonds niet goed genoeg dichtgekit. Van een acuut gevaar voor de volksgezondheid was echter geen sprake. Dat meldt de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) maandag.
De 33 microbiologische laboratoria in Nederland waar de bacterie wordt gekweekt, voldoen volgens de inspectie allemaal aan de zes belangrijkste veiligheidsvoorschriften. De regels voor het werken met tuberculose moeten ervoor zorgen dat de bacteriën binnen de ruimte van het laboratorium blijven, medewerkers goed zijn beschermd en het risico voor de volksgezondheid minimaal is. Zo moet de laboratoriumruimte een toegangssluis hebben en moet de luchtdruk er lager zijn dan daarbuiten, zodat geen lucht kan ontsnappen.
Van de 33 laboratoria bleken vorig jaar tot verbazing van de IGZ echter slechts vijf aan alle veiligheidsnormen te voldoen. Zo bleken niet alle laboratoria aangesloten op te zijn noodstroomvoorzieningen en moest in sommige laboratoria de onderdruk in de laboratoriumruimte en de toegangssluis beter worden bewaakt.
De laboratoria die een onvoldoende scoorden op een of meer punten hebben maatregelen opgelegd gekregen van de IGZ. Inmiddels zijn verbeteringen doorgevoerd. Enkele laboratoria moeten nog bouwkundige aanpassingen doen. De inspectie ziet erop toe dat alle laboratoria dit jaar aan de normen voldoen.
De tuberculosebacterie is internationaal ingedeeld in de op een na hoogste risicoklasse. De bacterie kan ontstekingen in het lichaam veroorzaken. Tbc komt meestal voor in de longen, maar kan zich in het hele lichaam openbaren. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) meldde begin deze maand dat Nederland volgens voorlopige cijfers vorig jaar 848 tbc-patiënten telde, tegenover 958 het jaar daarvoor.
De ziekte kan dodelijk zijn. In Nederland overleden in 2012 zes patiënten aan tbc. De bacterie verspreidt zich via kleine druppels die in de lucht komen door hoesten, niesen of zingen van een patiënt met longtuberculose.