Tour: Bennati wint overgangsrit

Sven (Svensational)
Icoon Tour de FranceDaniele Bennati heeft de zeventiende etappe van de Tour de France gewonnen. De Italiaan rekende na 188,5 kilometer in de straten van Castelsarrasin in de sprint af met drie medevluchters. Hij bleef Markus Fothen en Martin Elmiger op de meet nipt voor. Het was de eerste Tourzege in de carrière van de spurtbom.

De Tour wacht op niemand. Zelfs niet op de drager van het gele kleinood, Michael Rasmussen. De Deen verliet gisteravond als een dief in de nacht de Ronde, met de gele trui praktisch nog om zijn lenden. Waar Christian Moreni, een andere noodgedwongen vertrekker, de hele Cofidis-formatie meenam in zijn val (het gevolg van een positief plasje, red.), bleef het overgebleven zevental van Rabobank wel 'gewoon' in koers. Stevig gedesillusioneerd vertrok het septet van de boerenleenbank voor de rit naar Castelsarrasin, waarin vooral in de beginfase enkele stevige kuitenbijters - van de derde en vierde categorie - dienden te worden genomen.

Toch leken de meeste leden van het wielergilde nauwelijks aangedaan door de negatieve berichtgeving in het laatste etmaal, want zij vlogen er na de start in Pau weer ouderwets in. Niet raar, want het licht geaccidenteerde parkoers leende zich bij uitstek voor een lange vlucht. Kortom, een kolfje naar de hand van de vrijbuiters die het geweld van de Pyreneën goed hadden weten te verteren. En zo geschiedde: vanuit het vertrek kozen acht coureurs voor het offensief. Onder hen geen Nederlanders, maar wél Martin Elmiger (Ag2r), Daniele Bennati, Daniele Righi (Lampre), Markus Fothen (Gerolsteiner), Manuel Quinziato (Liquigas), Matteo Tosatto (QuickStep), Jens Voigt (CSC) en David Millar (Saunier Duval). Oftewel een bont gezelschap van notoire hardrijders en snelle mannen. De juiste mix voor een succesvolle vlucht, want de heren waren geen enkele bedreiging voor Discovery Channel en Alberto Contador, de nieuwe leider van deze opmerkelijke Ronde.

Maar het peloton gaf het zevental, onder leiding van de mannen van Caisse d'Epargne, opmerkelijk genoeg geen vrijgeleide. Na het eerste koersuur, waarin de 142 overgebleven coureurs een gemiddelde van maarliefst 47,4 km/u haalden, was de voorsprong slechts anderhalve minuut. Pas toen de mannen van Alejandro Valverde vooraan de meute plaatsmaakten voor de troepen van Discovery Channel, zakte het tempo in de hoofdmacht. De voorsprong van de zeven renners, die goed samenwerkten, liep zo snel op naar acht minuten, waarna het verschil geconsolideerd werd.

Twintig kilometer voor de meet, op de laatse klim van de dag (een colletje van de vierde categorie), begon vooraan het spel om de dagzege. Diverse coureurs plaatsten een demarrage, maar zonder succes. Want hoewel Righi en Quinziato werden gelost, kon Bennati, op papier de snelste man in de kopgroep, makkelijk mee. Op vijftien kilometer van de finish brak de kopgroep wederom in twee stukken. De Duitsers Fothen en Voigt kregen gezelschap van Elmiger én de Italiaanse spurtbom. Millar en Tosatto moesten passen. In de laatste kilometers probeerden Voigt, Elmiger en Fothen nog wel weg te komen, maar Bennati was telkens bij de pinken. In de spurt was de Italiaan vervolgens duidelijk de sterkste.

Het laatste nieuws omtrent de Tour de France vind je op de FOK!tourmanager!