Langlaufster Bjørgen schrijft geschiedenis met totale overmacht
Langlaufster Marit Bjørgen heeft de laatste gouden medaille van de Olympische Spelen in Pyeongchang gewonnen. Op de 30 kilometer klassieke stijl stond totaal geen maat op de Noorse, die met minuten smeet alsof het niks was. Het was de achtste gouden medaille in Bjørgen's olympische carrière, waarmee ze - samen met vier keer zilver en drie keer brons - biatleet Ole Einar Bjørndalen is gepasseerd als meest succesvolle winterolympiër ooit.
Het tempo in de groep werd al redelijk vroeg langzaam opgeschroefd door de Noorse, Zweedse en Finse dames, waardoor na 7,5 kilometer onder het moordende tempo van Marit Bjørgen nog maar zeven dames haar - met moeite - konden volgen: landgenote Ingvild Flugstad Østberg, Charlotte Kalla en Stina Nilsson namens Zweden, Kerttu Niskanen en Krista Pärmäkoski uit Finland, de Oostenrijkse Teresa Stadlober en Jessica Diggins uit de VS.
Amper twee kilometer later moest iedereen die geen Bjørgen heette al afhaken en de Noorse grand dame ging er vandoor. Wat volgde was een one-woman-show van ongekende proporties: de Noorse bleef maar gaan en voor we met de ogen konden knipperen had ze meer dan een minuut voorsprong gepakt, een gigantisch verschil.
Hét beeld van de wedstrijd: Bjørgen ergens in de verte, helemaal alleen (Pro Shot/Action Images)
Ver achter de Noorse werd nog wel om zilver en brons gestreden: na twintig kilometer trok Stadlober ten strijde en de Oostenrijkse sloeg een gat, maar beging vervolgens een van de meest bizarre blunders uit de olympische langlaufgeschiedenis. Stadlober ging namelijk niet rechtdoor, maar sloeg linksaf, zoals in de eerste twee ronden de bedoeling was. In ronde drie moest men echter rechtdoor en dat realiseerde ze zich pas toen ze door had dat er niemand langs het parcours stond.
Stadlober moest zo de weg terug zien te vinden, maar het kwaad was al geschied en na 21 kilometer kwam ze als achtste door, een dikke minuut achter de op plek twee langlaufende Pärmäkoski. De Finse kwam zelf geen moment meer in gevaar, dus alleen achter Bjørgen en Pärmäkoski was nog enige spanning te vinden: Østberg en Nilsson vochten om het brons, wat een prooi werd voor de Zweedse.
