Kritiek op zwarte Judas en witte Jezus

De casting van een zwarte Judas en witte Jezus in The Passion, die dit jaar in de Bijlmer wordt gehouden, zorgt voor ophef. Die is aangezwengeld door theoloog Erik Sengers. Hij spreekt van een stereotype rolbevestiging en gemiste kans, meldt het Parool.

"Al eeuwenlang wordt Judas met een donkere huidskleur voorgesteld (ook in de musical Jesus Christ Superstar), en Jezus (een Semiet uit het Midden-Oosten) met een witte huidskleur", aldus Sengers. Volgens hem heeft dat het idee versterkt dat wit superieur is aan zwart, en heeft dit zich in de cultuur geworteld.

Sengers vindt het nogal gewaagd om uitgerekend in de Bijlmer met een witte Jezus en zwarte Judas aan te komen zetten. Het is immers de plek waar het protest tegen Zwarte Piet ontstond, de afschaffing van de slavernij wordt gevierd, en jongeren de film Black Panther bezoeken om "eindelijk eens een zwart rolmodel als superheld" te zien.

"Ik ben geen scherpslijper in het racisme-debat", aldus de theoloog, maar Zwarte Piet-protestant Jerry Afriyie pikte zijn betoog op en vermoedt dat het om een bewuste keuze gaat.

Dat mag worden betwijfeld want juist vorig jaar was het andersom, met Dwight Dissels als Jezus en Roel van Velzen als Judas. Nu speelt Tommy Christiaan de messias en Jeangu Macrooy de verrader.

Over theologie gesproken, wie zegt er eigenlijk dat Judas een verrader was? Het is wellicht terechter om de cruciale rol van Judas te onderstrepen. Want stel dat hij die had verzaakt, dan was Jezus niet aan het kruis geëindigd, was hij niet gestorven voor onze zonden, en was het hele christendom er niet geweest.

In The Last Temptation of Christ, door Martin Scorsese verfilmd, wordt dit gegeven uitgewerkt, met een zwakke Christus (Willem Dafoe) die door een sterke Judas (Harvey Keitel) moet worden overtuigd om zijn lotsbestemming niet te ontvluchten.

En het is misschien ook wel de reden waarom Judas Carl Anderson in Jesus Christ Superstar de vetste songs heeft.