Efteling vindt alleengaande man verdacht

Stel je bent een pretparkfreak. En je hebt daarom een jaarabonnement op de Efteling waar je graag doorheen wandelt op vrije dagen. En je bent ook nog eens een man. Is het dan normaal dat de Efteling je tijdens je bezoek stalkt omdat je alleen bent? KinderDJ Edwin Rasser vindt van niet.

Zijn verhaal doet hij uit de doeken op zijn website: 'Ik besloot om langzaamaan het park te verkennen, checken waar het enigszins rustig was. Toen ik door Ruigrijk liep had ik het idee dat ik gevolgd werd. Ik besloot Station de Oost in- en uit te lopen en mijn vermoeden werd bevestigd: er liep een beveiliger achter mij aan. Net toen ik een foto van de Python stond te maken werd ik op mijn schouder geklopt." 

Rasser werd onvriendelijk aangesproken door de beveiliging: "Meneer de beveiliger wilde graag weten met wie ik hier was en wat ik hier kwam doen. Meneer keek absoluut niet blij en in een gemiddelde politiestaat hanteren agenten een vriendelijkere toon. Mijn uitleg dat ik hier alleen was en om te chillen vond hij raar en hij stelde nog wat rare vragen. Ik melde hem dat ik het een onprettig gesprek vond en dat ik verder ging. Toen ik wegliep ben ik nog even door deze rare, on-Eftelingse man gevolgd."

De DJ was ontdaan door het voorval en haalde tevergeefs verhaal bij zijn leidinggevende die zei dat ze er niet bij was geweest dus niet kon oordelen. Rasser: Ik voelde me geïntimideerd, etnisch geprofileerd (nouja, niet etnisch, maar wel geprofileerd) omdat ik alleen was en voelde me volledig niet welkom. Sterker nog: ik had me nog nooit zo on-welkom gevoeld in een attractiepark.  Twintig uur (twintig!!!!!) na het voorval werd ik gebeld door een medewerker van de gastenservice. Deze meneer betreurde de situatie. Er was een week eerder iets voor gevallen met een één of andere idioot met blond lang haar. Hij zou de medewerkers van de Efteling iets aan willen doen."

Rasser heeft inmiddels zijn jaarabonnement opgezegd. Of hij in het vervolg naar Plopsaland gaat is niet bekend. Lees het hele verhaal hier.


Update 19:00 uur
Edwin Rasser heeft het vaker aan de stok gehad met de Efteling. In 2015 stuurde de KinderDJ een boze, open brief tav Kaatsheuvel via de fansite Eftelist.

Van: Edwin Rasser
Datum: maandag 31 augustus 2015, 16:28
Naar: mailinglist@....
Onderwerp: Medewerkers in de Blijheidsindustrie
Eftelisten,

Ik word blij van de Efteling. Het is een mooi aangelegd park, er worden
waanzinnige werelden gecreëerd en denderende attracties neergezet. Er is
echter één probleem: er werken mensen.

Begrijp me niet verkeerd, het merendeel van het Efteling personeel doet
waanzinnig werk en doet het lachend. Het probleem is echter dat het hele
aardse mensen zijn met problemen van alledag. Problemen die niet passen bij
een sprookjeswereld.

Gister heb ik bijvoorbeeld in de Single Riders rij van Baron 1898 (een
investering van ca. 20 miljoen) erg lang moeten wachten omdat de medewerker
vooraan de procedures niet kent. Dat was echter niet het grootste probleem,
hij deed het nors en chagrijnig. Deze jongen heeft misschien wel de leukste
baan van Nederland: hij mag mensen verlossen uit een rij van circa twee uur
om ze vervolgens een kaartje te geven om de vetste achtbaan van Nederland
te betreden. Hoe is het mogelijk om zo’n leuke functie chagrijnig te doen?
Mensen die niet blij worden van andere mensen blij maken hebben niets te
zoeken in de Blijheidsindustrie. Niet op een positie met klantcontact in
ieder geval.

Want dat is het, de Efteling zit in de Blijheidsindustrie. Ze verkopen
blijheid, in het geval van de Efteling per dag. Coca Cola verkoopt ook
blijheid, maar dan per liter. Het nare is alleen dat je van Coca Cola dik
wordt terwijl je van een dagje Efteling misschien nog wel af zou kunnen
vallen. De Efteling (en pretparken in het algemeen) maken deel uit van het
meest gezonde stuk van de Blijheidsindustrie. Daar zouden ze trots op
moeten zijn en hun personeel op moeten selecteren. Ieder stukje Efteling
moet bijdragen aan het blije gevoel waar mensen ’s ochtends €36,50 voor
betalen.

Ik moet opmerken dat ik het fantastisch vind dat de Efteling voldoende
personeel neerzet bij de Baron. Ik heb ongeveer 12 medewerkers geteld. Door
het inzetten van zoveel personeel wordt de capaciteit ‘hoog’ gehouden,
dat zie ik andere parken niet snel doen.

Het is alleen jammer dat het personeel op momenten dat ze niets hoeven te
doen de interactie met elkaar opzoeken in plaats van met de gasten. In
plaats van dat ze de gasten nog een beetje extra blijheid bezorgen door een
praatje met ze te maken hoor je ze klagen. Klagen over hoe veel jaar ze nog
moeten werken. Klagen over de kater die ze vanochtend hadden.
Klagend personeel past niet in de sprookjeswereld waar ik zo graag kom. Het
draagt niet bij aan een blij gevoel. Sterker nog: het irriteert me. Als ik
in de Efteling zou werken zou ik nooit zeggen “Ik moet nog 10 jaar”.
Verander het moeten in mogen. Je mag nog 10 jaar lang elke dag duizenden
bezoekers blij maken. Je leven is één groot blij feest.
Luisterend naar het klagende personeel bedenk ik me dat bovenstaand betoog
niet van toepassing is op de Baron. Het zit namelijk zo: in de Baron wil ik
überhaupt geen personeel zien… Ik wil mensen zien die bijdragen aan de
totaalbeleving.

Een vergelijking met de Black Mamba (Phantasialand) en Hollywood Tower
Hotel (Walt Disney Studio’s) is snel gemaakt. In de Black Mamba doet
Phantasialand je geloven dat je ver in de jungle in Afrika bent. Dat doet
het, net als de Efteling, met thematisering… Maar niet alleen
thematisering, Phantasialand heeft het personeel mee-gethematiseerd. Ik heb
geen idee hoe Phantasialand het doet (als je dit in een Nederlandse
vacature tekst zou schrijven krijg je gigabytes aan boze mails over je
heen), maar bij de Black Mamba staan alleen negroïde mensen. Het is
werkelijk fantastisch en zorgt voor een essentieel stuk van de beleving.

Disney doet ook zoiets. In het Hollywood Tower Hotel wordt geen personeel
aangenomen, daar worden acteurs voor gescout. Deze mensen dragen niet bij
aan de beleving door hun uiterlijk (op de kostuums na) maar door hun
gedrag. Iedere medewerker bij het Hollywood Tower Hotel is namelijk niet
een medewerker van Disney die de attractie bedient, het is een medewerker
van het hotel die je naar de lift brengt zodat je naar je kamer kan.
En hier zit voor de Efteling de kans. Vervang het Efteling personeel door
Rijksmijn medewerkers (dat kunnen dezelfde mensen zijn, het gaat om de
perceptie van het personeel). Na het wachten in de rij krijg je op dit
moment een briefje van een Efteling medewerker. Op dit briefje staat
“rij” + het rijnummer waar je plaats mag nemen. Dit slaat verhaaltechnisch
nergens op. Het zou veel mooier zijn als je van een Rijksmijn medewerker
een contract-achtig-iets krijgt, of een penning aan je geeft
(mijnmedewerkers moesten vroegen een zogenaamde penning uit een kast halen
zodat bij calamiteiten duidelijk was welke medewerkers zich in de mijn
bevonden).

Op het moment dat je het mijn gebouw betreedt doet alles je geloven dat
Gustave Hooghmoedt jou heeft geworven om voor hem de mijn in te gaan.
Totdat je een trap oploopt en wederom een norse Efteling medewerker treft.
Op dat moment verdwijnt de volledige betovering. Bij het zien van de
geel-blauwe Efteling werkkleding realiseer je het weer: ik loop niet in een
mijn maar in de Efteling.

Begrijp me niet verkeerd. Ik vind de Baron een machtige toevoeging aan het
Efteling aanbod. Het is een attractie die qua thematisering en afwerking op
wereld niveau mee kan spelen. Het is alleen jammer dat het personeel niet
bijdraagt aan de blije ervaring. Iedere medewerker van de Efteling zou
moeten Blijdragen (Bijdragen aan een blije dag). En ook al blijft de
Efteling er voor kiezen om de attractie te bevolken met Efteling-personeel
in plaats van Rijksmijn-personeel (wat ik zou betreuren)… Zorg er dan in
ieder geval dat het blij personeel is. Maar hierover verwonder ik me bij
veel attractieparken.

Edwin Rasser