Dopingschandaal in bekendste sledehondenrace ter wereld

Door alle dopingellende in de sportwereld denk je als liefhebber wel eens om dan maar een echt obscure sport op te zoeken, waar geen hond naar kijkt, waar het prijzengeld niet veel te hoog is en waar er dan misschien geen doping gebruikt wordt.

Sledehondenracen, dat moet toch wel veilig zijn: een stel gasten uit Alaska - en de verdwaalde Zwitser, Noor of Amerikaan uit een andere staat - die met hun honden een dikke week door de sneeuw ploegen om de Iditarod te winnen, een wedstrijd over een dikke 1600 kilometer. Overnachten met een stuk vlees boven het vuur, allemaal prima.

Helaas, ook het sledehondenracen is getroffen door een dopingschandaal. De organisatie van de Iditarod heeft laten weten dat na afloop van de wedstrijd van dit jaar, gehouden in maart, 'meerdere honden' positief getest zijn op pijnbestrijder Tramadol. De tests werden zes uur na de finish afgenomen en volgens de organisatie kon het middel tot vijftien uur voor de tests toegediend zijn.

De musher (menner) van de gepakte honden is overigens niet bekendgemaakt, omdat de organisatie niet verwacht aan te kunnen tonen dat de musher vals wilde spelen. Aaron Burmeister, musher en tevens bestuurslid van de wedstrijd, zegt de identiteit ook niet te weten, maar voegt wel toe dat alleen de eerste twintig teams bij aankokmst in Nome getest werden.

"Dit is geen goede situatie, hopelijk komt de musher zelf naar voren", hoopt Burmeister, die zelf bij de vorige twee races niet van de partij was. Al sinds 1994 worden deelnemers regelmatig getest: onderweg gebeurt dit op willekeurige basis, bij de finish worden de besten sowieso getest.

Het dopinggebruik heeft inmiddels tot een flinke discussie geleid onder de mushers. Zo vindt men het vooral vreemd dat een musher de honden zo kort voor de finish een verboden middel toe zou dienen, wetende dat bij de finish getest wordt. 

Een theorie is dan ook dat een tegenstander het voer van de honden vervuild heeft. De mushers laten het voer voor hun honden zo'n twee weken voor de wedstrijd naar bepaalde checkpoints vliegen, waar het dan blijft liggen tot het team langskomt: een ideale kans voor een concurrent om een van zijn collega's te naaien.

Burmeister gelooft dat overigens niet: "Waarom zou een musher een tegenstander een prestatiebevorderend middel willen geven? Hopelijk kijken mensen naar het grote plaatje en zien ze dat mushers hun honden niet massaal doperen, dit is een op zichzelf staand incident", zo geeft Burmeister het in de sportwereld zeer veel gehoorde 'het is een incident'-argument. Hij voegt er nog aan toe dat nooit eerder een hond positief heeft getest in de Iditarod.

Beelden van de Iditarod van dit jaar (Bron: YouTube)