WK atletiek: Dag 1 - Het feest gaat beginnen met #MoTime

Een van de mooiste wereldkampioenschappen in de sportwereld begint vandaag: het WK atletiek! We keren terug naar het Olympisch Stadion in Londen, waar we in 2012 hebben kunnen genieten van schitterende atletiek. De tweede dag van dat toernooi, zaterdag 4 augustus, was de dag van het grootste nationale sportorgasme in het Verenigd Koninkrijk ooit: Mo Farah (10km), Jessica Ennis (zevenkamp) en Greg Rutherford (verspringen) wonnen in welgeteld 44 minuten tijd olympisch goud, de beste Britse sportdag ooit.

Zoiets lijkt er nu niet in te zetten en dat vinden wij niet-Britten natuurlijk wel best. Van vandaag tot en met volgende week zondag is het feest in Londen, in totaal worden 48 wereldtitels vergeven en dat zal mooie strijd opleveren. FOK!sport blikt elke dag vooruit zodat je weet welke Nederlanders in actie komen, waar de medailles verdeeld worden, hoe laat alles gaat gebeuren en, niet onbelangrijk, wat de wedstrijden zijn die je écht niet mag missen.

Nederlanders
Discuswerper Erik Cadée komt als eerste Nederlander in actie op het WK. Een medaille hoeven we in principe niet te verwachten, maar vandaag gaat het alleen om kwalificatie voor de finale en dat zou moeten kunnen.

Op de 1500 meter bij de dames komt Sifan Hassan op de baan in de series, wat voor een van de medaillekandidaten geen enkel probleem mag zijn. 

Het programma van vandaag

Sifan Hassan begint vandaag aan haar jacht op de wereldtitel op de 1500 meter (Pro Shots/Insidefoto)

Finale 1: 10.000m mannen
Over de finales van vandaag kunnen we vrij kort zijn, het is er maar één: de tien kilometer bij de mannen. Altijd weer lijken er kansen te liggen voor de Kenianen en Ethopiërs om Mo Farah te verslaan, maar laten we realistisch zijn: dat gaat normaal gesproken weer niet gebeuren. De Brit staat niks in de weg om voor de tiende keer op rij een mondiale titel op de vijf of tien kilometer te winnen en zelfs de allergrootsten op aarde zijn daar nooit bij in de buurt gekomen: Kenenisa Bekele, Haile Gebrselassie, Lasse Viren, Emil Zatopek, Paavo Nurmi...hoewel de drie laatstgenoemden nog kunnen zeggen dat er in hun tijd geen WK was.

Ethopië heeft hier vier rappe jongens, de twee snelsten van het jaar zelfs, hoewel dat op de tien kilometer door de kleine hoeveelheid wedstrijden niet veel zegt. Kenia heeft uiteraard ook vier snelle mannen, op papier wel beter dan alle vier Ethiopiërs en met een PR van 26:44 is de Amerikaan Galen Rupp de man met de snelste tijd ooit in dit deelnemersveld. Toch gaan we voor hetzelfde riedeletje als altijd: de hoop dat Farah verslagen kan worden, 27-28 minuten kijken naar Kenianen en Ethiopiërs die op kop lopen, waarna Farah ze in de slotronde allemaal voor lul zet en goud wint.

Nationaal orgasme toen Farah olympisch goud pakte in Londen in 2012, het stadion waar hij nu voor de wereldtitel gaat (Bron: YouTube)