Sportschool Anton Geesink moet plaatsmaken voor appartementen

De beroemde judoschool van Anton Geesink in de Utrechtse wijk Ondiep staat op het punt van verdwijnen. Het gebouw was eigendom van familie van de overleden judogrootheid, maar die hebben het gebouw vorig jaar verkocht aan een vastgoedontwikkelaar. Hoewel de sportschool nog een huurcontract tot eind 2018 heeft, wil de ontwikkelaar het slecht onderhouden gebouw liever vandaag dan morgen slopen om er appartementen voor in de plaats neer te zetten.

Het karakteristieke gebouw dateert van 1965 en er zijn nog steeds ongeveer vierhonderd leerlingen actief bij de club aan de Anton Geesinkstraat. De toentertijd 31-jarige judoka was in dat jaar al olympisch kampioen, nadat hij een jaar eerder in Tokio tijdens de olympische finale de Japanner en grote favoriet Akio Kaminaga versloeg. De Nederlander werd niet alleen de allereerste olympisch kampioen judo in de open gewichtsklasse, maar dit was tevens de allereerste keer dat een Japanner in eigen land verslagen werd door een niet-Japanner en Geesink verkreeg hiermee een heldenstatus in Japan.

Legendarische olympische finale van Geesink (Bron: EenVandaag)

De in 2010 overleden judoka woonde zelf ook geruime tijd boven de judoschool, maar Geesink gaf zelf al aan dat hij de school wilde verkopen, omdat hij zijn tijd anders wilde besteden. Dat betekende echter niet dat de sportschool dan maar moest verdwijnen. 'Ik hoop wel dat de sportschool blijft bestaan, want behalve voor de vele sportclubs heeft de sportschool ook een functie voor de wijk’, zei Geesink.

Uiteindelijk heeft de familie in augustus 2016 besloten om het gebouw te verkopen aan de niet nader genoemde vastgoedontwikkelaar. De beheerder van de judoschool, Albert van Mildert, hoopt dat de gemeente een helpende hand wil uitsteken na het teleurstellend stukje vastgoedhandel van de erfen Geesink. 'Een stuk sportgeschiedenis van Utrecht verdwijnt en vierhonderd sporters, onder wie veel kinderen, verliezen hun plek. Hier sporten veel kinderen uit Ondiep en Overvecht. Deze school heeft een belangrijke wijkfunctie. De nabestaanden van Anton Geesink hebben zich nooit serieus bekommerd om de toekomst van de sportschool. Ze zijn allang blij dat de school is verkocht.’

De zoon van de judolegende, Anton Geesink Jr., ziet het uiteraard heel anders. 'Jammer inderdaad, maar sommige dingen kun je nu eenmaal niet tegenhouden. De sportschool staat tachtig procent van de tijd leeg. Er worden alleen in de namiddag en avonden wat judo- en karatelessen gegeven. Daarmee kun je tegenwoordig een sportschool niet in leven houden. Nu ze ook een deel van hun subsidie kwijt zijn, zit er kennelijk niets anders op. Mijn moeder woonde er op een gegeven moment alleen, in een groot, oud pand. Ze is naar Nieuwegein verhuisd. We stonden ook voor hoge onderhoudskosten. Het pand is zwaar verouderd en het dak moet worden vervangen. Dat er een stukje historie verdwijnt is jammer, maar het is niet anders. Van erfgoed kun je nu eenmaal niet eten. Dat zou mijn vader ook gezegd kunnen hebben.’

Geesink wordt als een held onthaald in zijn stadsie Utrecht in 1964 (Foto: Getty images)

Raadslid Gadiza Bouazani van de PvdA in Utrecht wil van de gemeente weten wat er nog te doen is om de sportschool te behouden voor de wijk. Ze heeft inmiddels schriftelijke vragen aan het college gesteld. 'De PvdA vindt dat de Anton Geesink sportschool bij Ondiep hoort zoals de Domtoren bij Utrecht.'

Bij de verkoop van het gebouw werd Van Mildert nog door de vastgoedontwikkelaar gerustgesteld met het bericht dat de school behouden zou blijven, de bestaande appartementen gerenoveerd zouden worden en er hooguit een aantal extra appartementen bijgebouwd zouden worden. Maar nog geen jaar later is het geld dan toch blijkbaar belangrijker dan eer, want die belofte lijkt inmiddels vergeten te zijn. De vastgoedontwikkelaar onthoudt zich intussen van enig commentaar.