'Slegs vir moslims'

Een leuk en betaalbaar appartementje voor jezelf zoeken in een stad als Toronto? Erg lastig. Een geschikte en goedkope woonruimte voor iemand in een rolstoel in dezelfde stad? Vrijwel onmogelijk. Toch was Austin Lewis gelukt om iets te vinden. Rolstoelvriendelijk en goed binnen zijn budget passend. Alleen liep de 21-jarige gehandicapte tegen een probleempje aan: hij is geen moslim, dus ging het hele feest niet door.

Zijn moeder en hij waren totaal verbouwereerd toen ze de brief ontvingen van de organisatie die het Ahmadiyya Abode of Peace building beheert. Austin stond al een tijdje op de wachtlijst, maar was daar nu vanaf gehaald omdat hij geen lid is van de islamitische gemeenschap van Toronto.

De bouw van het pand werd in 1990 goedgekeurd. Het was toen onderdeel van een programma dat voorzag in de behoefte om in betaalbare woningen te voorzien voor culturele non-profitorganisaties en religieuze groeperingen. Aan het begin van het jaar was het desbetreffende gebouw nog vrij toegankelijk voor iedereen. Inschrijven om op de wachtlijst te komen ging zonder gemier, ongeacht je geloof of achtergrond. Maar dat beleid is blijkbaar sinds kort op de schop gegaan. Austin kreeg nul op zijn rekest.

"Het was heel verwarrend", vertelt Austin. "Veel lastiger dan andere dingen. Waarom zou een overheid dit soort segregatie willen stimuleren in haar eigen panden?"

Zijn moeder is ook verbolgen over het feit dat haar zoon de toegang wordt ontzegd van zo'n -voor hem- geschikt gebouw. "Ze hebben gewoon een vergunning om te discrimineren", aldus de vrouw, hiermee doelend op de Human Rights Code van de staat Ontario. Dit reglement geeft religieuze, filantropische, educatieve of sociale belangengroeperingen de mogelijkheid om mensen die ze liever niet bij hun clubje willen hebben, te weren.

"Het was de bedoeling om via deze maatregel veilige en geschikte woonplekken voor minderheden te creeëren", legt advocaat Barry Swadron uit. "Bij positieve disciminatie krijg je alleen wel onvermijdelijk met bijkomende schade te maken. Lewis is een onbedoeld slachtoffer van dit systeem. Hopelijk lukt het hem een andere woonruimte te vinden", klinkt het empathisch uit de mond van de rechtsdienaar.

Lewis zelf reageert ook wel een beetje laconiek op de toestand: "Ach, van hun heb ik tenminste nog een brief met een afwijzing gekregen. Die moeite wordt door anderen vaak niet eens genomen".