Finishen geen uitdaging meer voor Van Baarle

Voor de tweede keer staat Dylan van Baarle zondag aan de start van zijn favoriete wielerkoers, de Ronde van Vlaanderen. Het vrijblijvende is eraf, beseft de 22-jarige renner van Cannondale-Garmin. "Zeker na Dwars door Vlaanderen. Ik heb laten zien dat ik over kasseien kan rijden", vertelt Van Baarle kort voor afreizen naar België.

Hij is verhuisd van Zoetermeer naar Rhenen, dicht bij het klimmetje van de Posbank. "Een betere trainingsomgeving", verklaart Van Baarle, die donderdag met zijn ploeggenoten op verkenning gaat in Vlaanderen. De ploeg heeft Sebastian Langeveld normaal gesproken als kopman, maar vrijdag wordt pas beslist of de Nederlands kampioen na een val in E3 Harelbeke fit genoeg is om te starten. "Jack Bauer en ik komen na Sebastian in aanmerking voor een vrije rol. Als hij erbij is, is ons hoofddoel hem in kansrijke positie te brengen."

Van Baarle debuteerde vorig jaar bij Garmin in Vlaanderen en Parijs-Roubaix. De winnaar van Olympia's Tour in 2013 reed beide koersen uit, in de anonimiteit. "Het was zwaar, heel zwaar. Maar ik hield er wel een goed gevoel aan over. De afstand was wennen voor me, beide koersen uitrijden was toen nog een uitdaging. Het heeft me zeker sterker gemaakt."

Van Baarle brak in het najaar door met de eindoverwinning in de Ronde van Groot-Brittannië. "Dat heeft indruk gemaakt, zeker ook binnen de ploeg. Ik versloeg er niet Peppi en Kokki. Bradley Wiggins en Michal Kwiatkowski stonden naast me op het podium."

Dit voorjaar zette hij de lijn voort, met name in Dwars door Vlaanderen en de E3 Harelbeke behoorde Van Baarle tot de betere renners. In eerstgenoemde koers was hij mee in de kopgroep waarin Jelle Wallays knap ploegenspel afrondde. Van Baarle voelde zich, met wereldkampioen Kwiatkowski in zijn gezelschap, niet geroepen de jacht op de ontsnapte Belg in te zetten. "Ja, Kwiatkowski was licht geïrriteerd dat ik het gat niet dichtreed, maar dat hoort ook bij de koers. Ik wil ook winnen en moet soms gokken." Hij finishte als derde. "Vooraf had ik getekend voor een podiumplaats."

In de onder stormachtige omstandigheden verreden Gent-Wevelgem zat het tegen. Van Baarle ging onderuit over een door een renner voor hem gemiste bidon. "Ik kwam op mijn gezicht terecht en moest nog naar het ziekenhuis. Ik zie er nu nog uit als een bokser, maar mijn neus was gelukkig niet gebroken." Het was een merkwaardige ervaring, met renners die de sloot inwaaiden. "Het had niets meer met wielrennen te maken. Wat mij betreft was de koers geneutraliseerd."