Dijksma staat zoutwinning onder Waddenzee toe
Frisia Zout mag zout winnen onder de Waddenzee. Dat heeft staatssecretaris van Economische Zaken Sharon Dijksma (PvdA) woensdag bepaald, tot grote verontwaardiging van natuurbeschermingsorganisaties. Zij kondigen aan bezwaar aan te tekenen.
De Tweede Kamer had de regering gevraagd om bij de geringste twijfel over significante effecten op de natuur geen vergunning te verlenen. Geringe twijfel was nog zacht uitgedrukt voor verschillende alarmerende onderzoeken waar natuurorganisaties en het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) mee kwamen. Zij vrezen dat door de winning de bodem van het werelderfgoedgebied daalt en de zandbanken kleiner worden, waardoor wadvogels minder broedplaatsen hebben.
Alle twijfel lijkt echter weggeblazen door een onderzoek van de commissie voor de milieueffectrapportage en onderzoeken die Frisia op verzoek van de staatssecretaris liet uitvoeren. Daaruit zou blijken dat de zandbanken alleen maar minder snel groeien, maar zeker niet kleiner worden.
Wel stelt de staatssecretaris als voorwaarde dat nauwkeurig in de gaten wordt gehouden wat de effecten van de zoutwinning op de omgeving zijn. Indien nodig kan de winning worden verminderd of stopgezet. Deze zogenoemde hand-aan-de-kraanmethode wordt ook bij de gasboringen onder de Waddenzee toegepast.
Natuurmonumenten, Vogelbescherming Nederland en de Waddenvereniging kondigen aan bezwaar aan te tekenen tegen het besluit. Zij stellen dat onnodig risico's worden genomen en dat er genoeg alternatieven zijn voor het winnen van zout. Zij blijven bij hun standpunt dat de zandplaten door de winning zakken.
"Hierdoor loopt een gebied met een oppervlakte van circa vijfhonderd voetbalvelden de kans onder water te verdwijnen. Met een snavel van een paar centimeter heeft een vogel als de kanoetstrandloper dan snel het nakijken", stelt waddenbeheerder Otto Overdijk van Natuurmonumenten. Hij wijst erop dat in de zandplaat tot driehonderd schelpdieren per vierkante meter leven. Als die onder water verdwijnen, zijn ze niet meer bereikbaar voor vogels die hen eten om verder te kunnen trekken.
Ook hebben de organisaties er moeite mee dat zand wordt gedumpt om bodemdaling te voorkomen. Dat zou ook zijn effecten op het milieu hebben. Verder wijzen zij erop dat in het Duitse waddengebied, zo'n honderd kilometer verderop, 33 zoutkoepels worden geloosd. De pekel hierin zou geschikt zijn voor de winning van hoogwaardig zout, maar dat brengt wel hogere kosten met zich mee, en daarom zou worden gekozen voor winning in de Waddenzee.
