Vluchtelingen blieven geen Italiaans eten
Een groepje asielzoekers die verblijven in het noorden van Italië, blieven niet langer Italiaans voedsel. De 40 afrikaanse versies van 'Bartje' eisen voedsel voorgeschoteld te krijgen dat men gewend is in het land van herkomst naar binnen te werken.
Men weigert al twee dagen om het eten van de heer des huizes te verorberen. Om hun punt kracht bij te zetten blokkeerden de gasten een straat, gooiden hun eten op straat en dreigden het asielzoekerscentrum te verlaten. Meerdere malen werd geroepen dat ze niet van plan waren 'deze troep op te eten'.
De asielzoekenden zitten nu al een maandje of vier in het centrum en om de verveling een beetje te verdrijven hebben ze al meerdere malen de banden van de auto's van medewerkers leeg geprikt. Het excuus dat ze daarbij verzonnen hebben is dat dit een protest is tegen de omstandigheden waar ze in moeten leven. Soortgelijke gebeurtenissen hebben zich afgespeeld op andere locaties in Italië.
Uiteraard heeft de politie ingegrepen is de blokkade opgeheven. Een woordvoerder van een non-profitorganisatie was not amused: "Er leven duizenden Italianen in armoede die soms niet eens lukt om per dag één maaltijd op tafel te zetten. Laat staan drie. "
"Ze janken dat het voedsel niet goed genoeg is en dat dit niet het eten uit hun land is.", vervolgt hij. "Maar als je te gast bent bij iemand, dan eet je toch de maaltijd die je wordt voorgezet? Wanneer je, zoals ik, vaak in Engeland zit, dan verwacht ik echt niet dat ik spaghetti te smikkelen krijg."
Sam, een vluchteling uit Gambia, weet te vertellen dat de maaltijden voornamelijk uit pasta bestaan. "'Dat lijkt nergens op", moppert hij. Volgens Sam is het zelfs zover gekomen dat sommige asielzoekers maar uit pure arrenmoede hun eigen maaltijd zijn gaan klaarmaken.
Sam, die een smokkelaar 4000 euro heeft betaald om de grote oversteek naar het beloofde land te kunnen maken, zegt dat hij de dag doorkomt met korte busritjes in de buurt. "Ik wil niet de hele dag op het centrum hangen. Werken mag ik niet en zelfs wanneer dat wel mogelijk is, dan moet ik opboksen tegenover veel Italianen die ook werk zoeken. Zodra ik mijn papieren in orde heb, dan ga ik mijn heil ergens anders zoeken. Wellicht Duitsland of Nederland"
