Lesbienne ontvoerd naar kliniek
Zulema Constane uit Ecuador (van dat liedje) was ervan overtuigd dat het een goed idee was om aan haar ouders te vertellen dat ze verliefd was op een ander meisje. Helaas bleken haar ouders niet blindelings voor de keuze van haar dochter te kiezen, maar voor de waanzin die men 'religie' noemt.
'Mijn ouders zijn zooo ontwetend,' weet Zulema te melden. 'Ze hebben er geen idee van wat er gebeurt wanneer ze mij opsluiten in een van die klinieken.'
Na haar 'outcome', thuis bij haar ouders, stond de wereld van Zulema op z'n kop. Op 17 mei, de Internationale Dag tegen Homofobie werd de auto van haar ouders, met Zulema erin, aan de kant gezet. Zij werd gedwongen in een andere auto te stappen die haar naar een 'kliniek' bracht die haar zou genezen van de 'ziekte' die homofilie heet.
Zulema probeerde zich te verzetten. Onderweg naar de kliniek heeft ze meerdere malen geprobeerd hulp te zoeken bij politieagentjes en hen ervan te overtuigen dat ze volwassen is en dat ze tegen haar wil in meegenomen werd. Dit hielp allemaal niet. Haar vader is namelijk een man met veel pegels (en dus: veel invloed) in Ecuador. Wie betaalt, bepaalt nietwaar?
In de kliniek werd ze onderworpen aan allemaal dingen die er garant voor staan iemand van de ziekte homofilie af te helpen. Zo moest ze religieuze liedjes meezingen in een koor, bidden, sporten en praten met psychologen. Zulema verklaarde verder dat ze regelmatig gestraft werd. Ze werd onderworpen aan psychologische martelingen, agressie en in een enkel geval zelfs seksueel misbruik.
'Ik werd beter behandeld dan de rest, omdat mijn vader zo’n omhooggevallen lul is,' zegt het slachtoffer. 'Zo heb ik onder andere geen zware, fysieke arbeid hoeven te leveren. Wel werd ik vernederd en probeerde men mij laten verklaren dat ik een alcoholiste zou zijn.' Volgens Zulema wordt de kliniek geleid door een 'soort van pastoor', met hulp van doktoren, welzijnswerkers en psychologen.
Zulema werd uiteindelijk bevrijd door haar geliefde Cynthia. Een homorechten-activiste. Via via heeft zij kunnen achterhalen waar haar vriendin was heengebracht, heeft ze diverse mensenrechtenorganisaties op de hoogte kunnen brengen en door sociale media als twitter de vader van Zulema in verlegenheid kunnen brengen. Haar vader leek het een goed plan om Zulema terug naar Guyagil (ook van dat liedje) te brengen. Terug onder de vooroordelende vleugels van pappa en mamma. Onderweg wist Zulema echter de mobiele telefoon van de chauffeur te af te troggelen en heeft daarmee gebeld naar Cynthia. Cynthia organiseerde snel dat de auto werd onderschept door haar, een advocaat en wat vrouwenrechtenactivisten. Daarna werd er snel een persconferentie belegd waarin werd duidelijk gemaakt hoe in bepaalde kringen wordt omgegaan met bepaalde personen.
In het verleden heeft de regering van Ecuador beloofd een einde te maken aan de praktijken van deze zogenaamde welwillende klinieken, maar is hier in de praktijk niets van terecht gekomen. Naar schatting zijn er in het Zuid-Amerikaanse land iets van 200 van dergelijke praktijken die dezelfde status hebben als ‘normale’ afkickklinieken.
