'Geen asielzoekers in het zwembad'
Zwitsers. Een volk dat gek is van horloges, schoonmaken, edelweiss, alpenhoorns, echte chocoladerepen, maar niet van asielzoekers. Sterker nog: veel Zwitsers zien asielzoekers liever niet op bepaalde plaatsen. Bibliotheken, kerken en zwembaden zijn 'no-go areas' voor deze buitenlanders. Zo ook in het plaatsje Bemgarten. Asielzoekers mogen daar nog wel zwemmen, maar niet in het zwembad.
De gemeente beweert dat de aanwezigheid van mensen uit Eritrea, Soedan of Tibet tot frictie en ergernis kan leiden met de autochtone Zwitsers. Door een 'Totalverbot' voor het zwembad wil men voorkomen dat vluchtelingen het in hun vluchtige hoofd halen met z’n vijftigen tegelijk te gaan zwemmen.
De Zwitserse versie van Vluchtelingenwerk was er al snel bij om te roepen dat dit verbod humanitair en juridisch onhoudbaar is. Ook in het buitenland spreekt men er schande van. Zo sprak VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR over discriminatie en mensenrechtenorganisatie Augenauf rept over een illegale actie van de gemeente. Een jeugdorganisatie (er zijn wat organisaties in het verhaal) heeft al laten weten 50 kaartjes voor het zwembad te kopen, om vervolgens met de asielzoekers een lekkere duik te nemen.
In het A(l)penland is men al wat langer bezig om ongewenste personen van bepaalde plaatsen weg te houden. Zo worden hooligans, bedelaars, jongeren en en drugsverslaafden al preventief weggehouden van sommige plekken.
