Sprookjes zijn kwaadaardig

Zijn sprookjes leuke verhaaltjes voor kindertjes, vlak voor het slapengaan? Of zijn het kwaadaardige verzinsels met een dubieuze moraal? Maria Tatar, hoogleraar Germaanse Folkloreen Mythologie, verbonden aan de universiteit van Harvard, vermoedt het laatste.

Verreweg de meeste verhalen van de heren Grimm zijn in de vergetelheid geraakt, maar verhalen als Hans en Grietje, Assepoester en Roodkapje zijn misschien nu wel populairder dan ze ooit waren. De meeste sprookjes werden meer dan tweehonderd jaar geleden opgetekend door de broertjes Grimm. Eigenlijk hielden zij zich meer bezig met taal en de wet, maar als uit de klauwen gelopen hobby hebben ze ook nog meer dan 150 verhaaltjes gedocumenteerd. Deze verhalen kwamen uit in 1812: Kinder- und Hausmärchen. Leuke verhaaltjes voor leuke kinderen. Maar is dit wel zo?

Mutilaties, (kinder)moord, incest, kannibalisme; allemaal de normaalste zaak van de wereld in een sprookje, maar als dit tegenwoordig in een computerspel verwerkt zou worden, dan zouden heel wat ouderlijke organisaties uit hun slof schieten en zou het snel uit de handel genomen worden.

Mevrouw Tata legt uit: "Deze verhalen zijn politiek incorrect. Ze zitten vol met seks en geweld. In Sneeuwwitje bijvoorbeeld, vraagt de jaloerse stiefmoeder om haar de longen en lever van een 6-jarig kind te brengen. Even later wordt dit kind meegenomen in het donkere, gevaarlijk woud door jagers." Tegenwoordig zouden we dat als een 'beetje raar' kwalificeren.

Wie denkt dat sprookjes iets van vroeger zijn, komt bedrogen uit. Disney plukt al wat langer de vruchten van de Grimm-verhalen, maar ook andere filmproducenten brengen moderne varianten van sprookjes uit. Zelfs van de gebroeders Grimm zelf is al een film gemaakt. Ook de Manga-industrie in Japan haalt veel inspiratie en verhaallijnen uit de oude verhalen. Ook zijn er porno-versies van sprookjes te vinden, waardoor je meteen op een goede manier leert hoe Sneeuwwitje eigenlijk aan haar naam komt.

"Ik denk dat Disney handig gebruikt maakt van de bangmakerij die in sprookjes verwerkt zit en daardoor zowel een volwassen als een jeugdig publiek op een rare manier aanspreekt.  Zo verandert de heks in Sneeuwwitjes van het een op het andere moment van een lekker wijf in een stokoude vrouw." zegt Professor Tata.  Volgens haar kan je erg veel dingen uit sprookjes halen, maar zijn ze zeer zeker niet altijd geschikt voor kinderen.