'Vrouwenbesnijdenis niet zo erg als gedacht'

Terwijl in Europa steeds meer stemmen opgaan om ook het besnijden van jongetjes te verbieden, heeft een groep van voornamelijk Afrikaanse dokters, antropologen, juristen en feministen een stuk geschreven ten faveure van 'een eerlijker debat over vrouwenbesnijdenis'.

In een publicatie van The Hastings Centre, een non-profit onderzoeksinstituut voor bio-ethiek, verscheen een artikel waarin de schrijvers stellen dat vrouwenbesnijdenis veel erger wordt voorgesteld in de Westerse media dan het werkelijk is. Het zogenaamde Publieke Beleidsadviesnetwerk voor Vrouwelijke Genitale Operaties in Afrika (PBA) stelt dat de Westerse verslaggeving op dit vlak hyperbolisch en eenzijdig is, en dat men 'het nu bekende beeld schetst van Afrikaanse genitale operaties als barbaars, vreselijk, schadelijk, vrouwonvriendelijk, misbruik en sociaal onrechtvaardig.'

De auteurs hebben zeven feiten naar voren gebracht die de Westerse perceptie zouden moeten veranderen. Zo stelt men dat de daders de besnijdenis niet als verminking zien, maar als verfraaiing. Ze vergelijken het met de genitale piercings en plastische chirurgie die in het Westen steeds vaker voorkomen. Daarnaast stellen ze dat het niet vrouwonvriendelijk is, omdat in die landen ook mannen worden besneden.

Het PBA heeft ook zeven punten naar voren gebracht waarop het beleid veranderd zou moeten worden. Wetten tegen vrouwenbesnijdenis moeten bijvoorbeeld geschrapt worden. Die zijn volgens hen discriminerend, omdat ze vrouwen hun recht op autonomie en hun recht om te doen wat ze willen met hun lichaam ontzeggen.

Daarnaast moeten de media, beleidsmakers en activisten ophouden met 'gewelddadige en vooringenomen retoriek', mede omdat de auteurs vinden dat vrouwen niet blootgesteld mogen worden aan praat die hen stigmatiseert of die hen zegt seksuele problemen te verwachten. De vrouwen zouden hierdoor een ernstigere 'psychologische verminking' krijgen.

Zoals het een goede wetenschappelijke publicatie betaamt, heeft The Hastings Centre ook drie peer-reviews van het artikel opgenomen. De schrijvers daarvan maken het bovenstaande artikel met de grond gelijk: de cijfers zouden niet kloppen, er wordt geen rekening gehouden met andere sociale factoren als culturele dwang, en het neutrale standpunt dat de PBA zegt in te nemen lijkt verdacht pro-besnijdenis.