Troepen VS 'onder huisarrest' in Bagdad
Gebieden die ze tot voor kort nog in handen hadden, zijn nu afgesloten voor de VS. Het Iraakse leger heeft het Amerikaanse verboden zich door steden langs checkpoints te bewegen zonder nadrukkelijke toestemming; ook wordt er bij elk Amerikaans konvooi een Iraaks konvooi meegestuurd.
Irak schopt soldaten uit Bagdad
In meerdere gevallen hebben de Irakezen ingegrepen, en soldaten die zich zonder toestemming in steden begaven resoluut buiten de poorten gezet. Het Amerikaanse leger heeft inmiddels geen keus, en is veroordeeld tot een bestaan binnen de bases en kampen die ze in de Iraakse woestijn of bij dorpjes hebben neergezet.
In december tekenden beide landen een overeenkomst die deze regelgeving mogelijk maakte, maar, in de woorden van een Amerikaanse officier in Bagdad, “we hadden niet verwacht dat het zo zou gaan. We dachten dat er een meer meewerkende houding zou zijn.” Hij voegt toe, dat er altijd al spanningen waren in de samenwerking tussen de Amerikanen en Irakezen.
Minister geïrriteerd maar gelaten
In reactie op de vraag of de troepen “nu huisarrest hebben”, reageerde minister van defensie Robert Gates zonder de assertie te ontkennen wrang: “Wellicht is het een manier om te zien hoeveel succes ons beleid heeft, als je Iraakse politiek zich weer over het land ziet uitspreiden.”
De officier die eerder aangehaald is, geeft aan dat sommige van zijn manschappen woest werden om de Iraakse weigering om Amerikanen toe te laten. Anderen zagen er hoop op een spoedige terugtocht naar de VS in.
'Irakezen weer de macht'
De macht over Bagdad is enorm verschoven. Hoewel de Amerikaanse regering de overeenkomst ondertekende waarin Irak de macht kreeg Amerikaanse troepenbewegingen te reguleren, had men niet verwacht dat Irakezen meteen het heft vijandig in eigen handen zouden nemen.
Politie en leger hebben de hoofdstad inmiddels volgens eigen, niet Amerikaans, plan opgedeeld. Een Iraakse kolonel in Bagdad bemerkt dat Amerikaanse soldaten het uiterst vervelend vinden om afhankelijk te zijn van Iraakse konvooien en Iraakse regelgeving. “Ze zijn veel passiever dan vroeger. Ik begrijp wel dat ze gefrustreerd zijn omdat ze vroeger veel konden patrouilleren, en nu niet meer. Nu hebben ze een soort gevangenis-achtig bestaan, alsof ze huisarrest hebben.”
Hoewel Amerika nog wel de macht over het platteland heeft, is het plan om ook dat in de komende jaren uit handen te geven.
