Prostituees vaak gedwongen achter raam

Vijftig tot negentig procent van alle raamprostituees zit niet vrijwillig achter het raam. Dat betekent dat alleen al in Amsterdam vierduizend tot 7200 vrouwen tot prositutie worden gedwongen. Dat staat in een rapport van de Nationale Recherche.

De uitkomst is gebaseerd op schattingen van prostitutiecontroleurs in Amsterdam, Utrecht en Alkmaar. In alle drie de steden schatten zij dat vijftig tot negentig procent van de raamprostituees haar werk onder dwang verricht. De gemeente Amsterdam schat het totale aantal raamprostituees in die stad op zo'n achtduizend.

Tot vervolging van de daders komt het zelden. Van 2001 tot en met 2005 begon het Openbaar Ministerie in Amsterdam in totaal 92 zaken in verband met mensenhandel in de seksindustrie.

Volgens de onderzoekers van de Nationale Recherche is het moeilijk om slachtoffers van vrouwenhandel te herkennen. Zo maken ze vaak een heel vrolijke indruk, omdat dat de meeste klanten trekt. Slachtoffers doen zelden aangifte. "Het huidige prostitutiebeleid is niet voldoende toegerust om onvrijwillige prostitutie ofwel mensenhandel te signaleren", concluderen de onderzoekers.

Aanleiding voor het onderzoek, dat vorige maand werd afgerond, waren de activiteiten van een bende vrouwenhandelaars die werd geleid door twee Duits-Turkse broers en die in bijna tien jaar minstens 120 vrouwen dwong tot prostitutie in Nederland. Al in 1998 waarschuwde de Duitse politie, maar pas in 2007 werd de bende opgerold.

De Turkse broers en hun handlangers dwongen hun slachtoffers onder dreiging van geweld elke dag te werken. De vrouwen moesten minstens duizend euro per dag verdienen. Veel vrouwen ondergingen borstvergrotingen, vaak gedwongen. Een cosmetische kliniek bood de bende groepskorting. De twee broers komen later dit jaar voor de rechter.

De ChristenUnie heeft vandaag Kamervragen gesteld naar aanleiding van het rapport. Kamerlid Ed Anker concludeert uit het onderzoek dat 'misstanden veel eerder regel dan uitzondering zijn'. Hij wil van het kabinet weten of politie en justitie meer mogelijkheden moeten krijgen om gedwongen prostitutie op te sporen en aan te pakken.