Allochtone jongeren wantrouwen nieuws
Presentator
Voor haar onderzoek onder ruim vierhonderd scholieren en studenten, nam Van Wallinga verschillende nieuwsitems op in de studio van actualiteitenrubriek EénVandaag. Alle items gingen over jeugdwerkloosheid onder allochtone jongeren. Het verschil zat hem echter in de manier waarop die items werden gebracht. In de ene helft van de berichten werd het onderwerp vanuit een positieve invalshoek benaderd, terwijl in de andere helft de negatieve aspecten eruit werden gelicht. Ook de aankondiging varieerde: er waren versies met een allochtone presentator en versies met een autochtone presentator.
Negatieve beeldvorming
De resultaten zeggen iets over de beeldvorming die autochtonen hebben over allochtonen, stelt Van Wallinga. "De algehele berichtgeving is te negatief. Autochtonen zijn er zo aan gewend geraakt dat wanneer nieuwsrubrieken over allochtonen berichten het over problemen gaat, dat ze wantrouwig worden wanneer de invalshoek eens een keer positief is." Dat effect werd nog eens versterkt als positief nieuws door een allochtoon werd gepresenteerd, terwijl allochtonen dit juist wel geloofwaardig vonden.
Culturele verschillen
Van Wallinga pleit voor meer aandacht voor de manier waarop etnische minderheden in het nieuws gebracht worden. In 2003 concludeerde de commissie Rinnooy-Kan immers al dat dat allochtone jongeren niet of nauwelijks naar de publieke omroep kijken, hoewel dit wel onderdeel van de taakstelling vormt. "Natuurlijk kunnen actualiteitenrubrieken niet opeens alleen maar positief nieuws brengen, maar ze zouden wel wat vaker een andere invalshoek kunnen kiezen. Ook zouden ze meer moeten experimenteren met allochtone presentatoren."
Verder zou er meer aandacht moeten zijn voor media-educatie. "Bijvoorbeeld door zowel allochtonen als autochtonen te wijzen op de manier waarop nieuws tot stand komt en de manier waarop journalisten werken. Maar ook door meer aandacht te besteden aan onderlinge verschillen en elkaars cultuur, kom je denk ik een heel eind."
