Veel kindermishandeling in allochtone kring

Kindermishandeling en seksueel misbruik in allochtone families is een veel groter probleem dan wordt aangenomen, zo menen deskundigen. Dat bleek gisteren op een congres in Amsterdam-Slotervaart over kindermishandeling en seksueel misbruik van allochtone jongeren.

Hoe erg het is, weet echter niemand omdat er geen cijfers over bekend zijn. Algemene cijfers zijn er wel: Elke week valt er een dode door kindermishandeling, per klas zijn drie kinderen slachtoffer of getuige van mishandeling of misbruik.

Uit een recent onderzoek zou blijken dat 10% van de jongens met een Marokkaanse of Turkse achtergrond slachtoffer is van seksuele dwang, vaak in huiselijke kring. Maar soms wijzen cijfers op wel 25%. Nieuw onderzoek is daarom hard nodig.

Volgens Ben Rensen die al 25 jaar jeugdarts is in een Utrechtse probleemwijk, loopt bij één stressfactor binnen het gezin een kind 3% kans door een ouder te worden mishandeld. In multiproblem gezinnen – moeilijke migratie, werkloosheid, taalproblemen, armoede, te kleine huisvesting, et cetera – met veel stressfactoren, kan dat oplopen tot boven 20%.

Groot taboe
Probleem binnen allochtone gezinnen is dat er over dit onderwerp nauwelijks gesproken wordt. Voormalig fundamentalist Mohammed Cheppih zei gisteren: ''Als je er niet over praat, is het er niet, is de gedachte in de Marokkaanse gemeenschap. Maar het is er héél erg wél.''

Volgens congresorganisator Fatimazohra Hadjar horen spugen in het gezicht en slaan kennelijk vaak bij de allochtone opvoeding. ''Ik zie de verborgen littekens van die jongens. Maar de samenleving ziet hangjongeren veranderen in boefjes. En van boefjes in gewetenloze bulldozers, in criminelen. Niemand vraagt zich af waar die zucht tot zelfvernietiging vandaan komt. De samenleving wil ze niet als slachtoffers zien, maar als daders.''

Ervaringsdeskundige Hameeda Lakho - ze werd in haar jeugd zelf mishandeld en schreef daar drie boeken over - zegt dat kindermishandeling geen kleur heeft maar in de allochtone gemeenschap een verschrikkelijk taboe is. ''Er is schaamte, eergerelateerd geweld, we sluiten de ogen of proberen het binnen de muren van het huis of de familie op te lossen. Als we die cirkel niet doorbreken, wordt het van generatie op generatie doorgegeven.''